برآورد جريان ورودي به درياچه اروميه با استفاده از تلفيق مدل‌هاي سري زماني و شبيه‌سازي شرايط توسعه حوضه آبريز در دو سناريوي بلند و كوتاه مدت

درياچه اروميه به‌عنوان بزرگ‌ترين و مهم‌ترين درياچه داخلي ايران و به‌ عنوان يكي از ذخاير ارزشمند جهاني زيست‌كره از وضعيت نامطلوبي در سالهاي اخير برخوردار بوده است. شرايط نامناسب اين درياچه موجب آثار جبران‌ناپذير زيست‌محيطي، اقتصادي و اجتماعي خواهد شد. لذا بررسي اين موضوع از جنبه‌هاي مختلف ضروري مي‌نمايد. در تحقيق حاضر، با استفاده از مدلهاي سري‌زماني ميانگين متحرك خود ‌بازگشت (ARMA) جريان ورودي به رودخانه‌هاي حوضه آبريز درياچه اروميه براي سال‌هاي آتي در دو سناريو، يك‌بار بر اساس داده‌هاي ثبت شده بلند مدت و بار ديگر بر اساس داده‌هاي كوتاه مدت دوره‌هاي خشكسالي اخير پيش‌بيني گرديده است. سپس با وارد كردن پتانسيل جريان سطحي توليدي رودخانه‌ها در مدل شبيه‌سازي شرايط توسعه حوضۀ آبريز درياچه اروميه در افق 1420 در محيط MODSIM، پس از تعيين وضعيت منابع و مصارف، جريان ورودي به درياچه اروميه در هر يك از سناريوها برآورد و اختلاف آن با حقابه زيست محيطي مصوب درياچه محاسبه گرديده است. در نهايت بعنوان يك راهكار كلي، ميزان كاهشي كه لازم است در مقادير نياز آبي كشاورزي بعنوان مصرف كننده اصلي آب در حوضه داده شود، محاسبه گرديده تا حقابه درياچه تأمين گردد. نتايج حاكي از آن است در صورتي كه نياز آبي ساليانه متوسط كشاورزي در كل حوضه آبريز در سناريوهاي پيش بيني بر اساس داده‌هاي بلند و كوتاه مدت به طور متوسط در حدود 14% و 56% كاهش يابد، حقابه زيست محيطي مصوب درياچه اروميه قابل تأمين خواهد بود.