تهيه نقشه حساسيت به زمين لغزش به منظور كنترل تخريب اراضي زراعي (مطالعه موردي: حوزه آبخيز طالقان)

يكي از مهمترين عوامل تخريب اراضي زراعي حوزه آبخيز طالقان، زمين لغزش مي باشد. زمين لغزش، يكي از انواع حركتهاي توده اي زمين است كه هر ساله، موجب تخريب اراضي، تسريع فرسايش خاك و انتقال گسترده رسوبات به پشت سد طالقان ميگردد. اولين گام در ارزيابي خطر و كنترل زمين لغزش، تهيه نقشه حساسيت به وقوع آن ميباشد. هدف اصلي اين تحقيق، تهيه نقشه حساسيت به وقوع زمين لغزش به منظور شناسايي مناطق مستعد به اين پديده و كنترل تخريب اراضي در حوزه آبخيز طالقان بوده است. بدين منظور، لايه هاي اطلاعاتي مربوط به عوامل مؤثر در وقوع زمين لغزش منطقه شامل ارتفاع از سطح دريا، زاويه شيب، جهت شيب، شكل شيب، بارندگي متوسط ساليانه، درجه حرارت متوسط ساليانه، سنگ شناسي، كاربري اراضي، تراكم پوشش گياهي، فاصله از گسلها، فاصله از آبراهه ها و فاصله از جاده ها با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS)، نقشه هاي توپوگرافي، تصاوير ماهواره اي و بازديدهاي صحرايي، تهيه گرديده است. سپس با استفاده از روش آماري رگرسيون چندمتغيره، وزن عوامل مؤثر در وقوع زمين لغزش، تعيين شد و از طريق تلفيق لايه هاي اطلاعاتي مربوط به اين عوامل، نقشه حساسيت به وقوع زمين لغزش، تهيه شده است. نتايج تحقيق حاكي از آن بوده است كه حدود 26 درصد از اراضي حوضه، داراي حساسيت زياد و خيلي زياد به وقوع زمين لغزش ميباشند كه بخش عمده اي از اين اراضي، داراي واحدهاي سنگ شناسي gy2 و كاربري اراضي ديم بوده و در فاصله كمتر از 500 متري از گسل ها، واقع شده اند.