پيش‌بيني نمايه خشكسالي SPI به‌روش‌هاي رگرسيون بردار پشتيبان و خطي چندگانه

خشكسالي پديده اي طبيعي است كه به‌علت برهم‌كنش عوامل مختلف هواشناسي، داراي فرآيند پيچيده اي بوده و در همه شرايط اقليمي و در تمام مناطق كره زمين به وقوع مي‌پيوندد. لذا پيش‌بيني نمايه‌هاي خشكسالي و ارزيابي زماني آن‌ها، يكي از راه‌هاي مؤثر در مديريت بحران خشكسالي و تدوين طرح‌هايي به‌منظور كاهش اثرات آن به نظر مي‌رسد. در پژوهش حاضر، براي پيش‌بيني نمايه خشكسالي بارش استاندارد شده (SPI) در ايستگاه سينوپتيك تبريز در بازه‌زماني سال‌هاي 1358 تا 1391، از روش‌هاي رگرسيون بردار پشتيبان و رگرسيون خطي چندگانه استفاده گرديد. بدين منظور، براي پيش‌بيني نمايه SPI در دوره‌هاي 3، 6، 9، 12، 24 و 48 ماهه از شش تركيب متفاوت ورودي متشكل از مقادير متناظر قبلي همان نمايه استفاده گرديد. نتايج حاصل از تحليل پارامترهاي آماري نشان داد كه هر دو روش مورد مطالعه دقت مناسبي در پيش‌بيني نمايه‌هاي خشكسالي داشته‌اند ولي با اين وجود، روش رگرسيون بردار پشتيبان در پيش‌بيني نمايه‌هاي SPI6، SPI9 و SPI24 به‌ترتيب با داشتن جذر ميانگين مربعات خطاي 4985/0، 4340/0 و 2427/0 عملكرد بهتري در مقايسه با رگرسيون خطي چندگانه داشته است. ولي در پيش‌بيني نمايه‌هاي SPI3، SPI12 و SPI48، روش رگرسيون خطي چندگانه خطاي نسبي كم‌تري را نشان داد. با اين وجود، مي‌توان چنين نتيجه‌گيري نمود كه هر دو روش مورد مطالعه شامل رگرسيون بردار پشتيبان و خطي چندگانه پيش‌بيني‌هاي مناسبي از نمايه‌هاي خشكسالي داشته‌اند و مي‌توانند براي مديريت عواقب ناشي از پديده مذكور، با اطمينان قابل قبولي مورد استفاده قرار گيرند.