بررسي تأثير تغييركاربري بر رواناب رودخانه ي مارون در ايستگاه ايدنك با استفاده ازداده هاي سنجش از دور و مدل SWAT

مديريت صحيح حوزه هاي آبخيز كشور يكي از مهمترين روش هاي استفاده از منابع آب و خاك مي باشد. براي اين مهم نياز به اطلاعات جامعي از روش هاي متفاوت مديريتي و اجرايي است. طي چند دهه اخير برآورد درست و به موقع از وضعيت كمي و كيفي رواناب يكي از دغدغه هاي مديريت هاي كلان كشور به حساب مي آيد.اين پروژه شبيه سازي رواناب ماهانه ،تحليل حساسيت، بهينه سازي پارامترهاي حساس، بررسي تاثير تغيير كاربري اراضي در طي چهار دهه اخير بركميت و كيفيت رودخانه مارون در ايستگاه خروجي حوزه ي آبخيز مارون (ايدنك) در استان كهگيلويه و بويراحمد با استفاده از مدل SWAT ميباشد. براي اين مقصود از مدل نيمه توزيعي SWAT و برنامه ي SUFI2 و در قالب بسته نرم افزاري SWAT CUP براي تحليل حساسيت، واسنجي، صحت سنجي و آناليز عدم قطعيت بهره گرفته شد. دراين تحقيق ابتدا نقشه تغيير سطح كاربري هاي موجود و همچنين نقشه خاك و پوشش گياهي در حوزه ي آبخيز مارون در طي چهار دوره ده ساله از سال 1970 تا سال2010 با استفاده ازسنجنده هاي TM و ETM ماهواره ي لندست مشخص شد. آمار مشاهداتي ايستگاه هيدرومتري ايدنك بعنوان ايستگاه مبنا در طي سالهاي 1970 تا2010 طي چهار دوره ده ساله مورد استفاده قرار گرفت.مقايسه اثر گزينه هاي مديريتي كاربري اراضي بر مؤلفه هاي مختلف چرخه هيدرولوژيكي و همچنين مقاديرمختلف رواناب نشان ميدهد در منطقه سناريوي بدبينانه اتفاق افتاده با ادامه روند تخريبي در كاربري اراضي به سمت حالت قهقرايي، مقادير مختلف رواناب افزايش و نفوذپذيري و آبگذري به آبخوان هاي سطحي و عميق، كاهش مي يابد.