مدل بندي توليد علوفه خشك در شرايط خشكي موضعي در ناحيه ريشه گياه ذرت

به‌منظور مدل بندي توليد علوفه خشك ذرت در شرايط خشكي موضعي در ناحيه ريشه گياه، آزمايشي در قالب طرح بلوك‌‌هاي كامل تصادفي با تيمارهاي آزمايشي: الف) آبياري كامل (T1 )، ب) ايجاد خشكي موضعي در ناحيه ريشه گياه با آبياري كامل در دوره خميري (T2)، ج) ايجاد خشكي موضعي در ناحيه ريشه گياه با آبياري كامل در دوره گلدهي (T3)، د) ايجاد خشكي موضعي در ناحيه ريشه گياه با آبياري كامل در دوره گلدهي و خميري (T4) انجام گرديد. ايجاد خشكي موضعي در ناحيه ريشه گياه از زمان شروع رشد سريع ذرت تا پايان دوره رسيدگي صورت گرفت. طول كرت‌‌هاي آزمايشي ده متر، عرض كرت‌ها برابر 25/5 متر، فاصله پلات‌‌ها دو متر و فاصله جويچه‌ها 75 سانتي‌متر در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد اعمال شرايط مختلف آبياري موجب توليد متفاوتي از علوفه خشك گرديده است. مقايسه ميانگين ماده خشك حاصل از اعمال تيمارهاي مختلف آبياري نشان داد وزن علوفه خشك در تيمارهاي اول تا چهارم به ترتيب برابر 57±5/273، 66±7/259، 59±1/194 و 75±4/173 گرم در هر بوته بود؛ بنابراين مي‌توان گفت آبياري كامل از مرحله شش برگي تا پايان دوره رسيدگي ضرورتي نداشته و پيشنهاد مي‌شود براي افزايش بهره‌وري آب، در محدوده يادشده آبياري قطع گردد. در اين پژوهش تابع توليد علوفه خشك به ازاي آب مصرفي به دست آمد. بر اساس وزن علوفه خشك در طول زمان‌هاي مختلف پس از كاشت رابطه وزن ماده خشك و تعداد روزهاي پس از كاشت براي هر چهار تيمار آزمايشي به دست آمد. با استفاده از اين روابط و بر مبناي توليدات ماده خشك در اوايل يا اواسط دوره، مي‌توان مقدار توليد در زمان‌هاي بعدي يا نهايي را برآورد نمود.