بررسي عملكرد آبياري جويچه‌اي در مزارع ذرت تحت مديريت زارعان و ارائه راهكارهاي كاربردي در بهبود آن (مطالعه موردي:كشت و صنعت و دامپروري مغان)

ارزيابي سامانه‌هاي آبياري، اطلاع از وضع موجود و ارائه راهكارهاي كاربردي و اجراپذير در مزرعه با توجه به وضع موجود به كاربرد يكنواخت‌تر و كاراتر آب در مزرعه كمك مي‌كند. اين پژوهش به‌منظور ارزيابي آبياري سطحي و آگاهي از شرايط موجود در مزارع ذرت كشت و صنعت و دامپروري مغان واقع در شهرستان‌ پارس‌آباد از توابع استان اردبيل در سال زراعي 1394 انجام شد. ارزيابي سيستم آبياري جويچه‌اي (روش آبياري رايج) هفت مزرعه تحت كشت ذرت (كشت غالب منطقه) نشان داد كه متوسط بازده كاربرد آب، بازده ذخيره آب در خاك، بازده آب نفوذيافته، بازده توزيع آب، بازده كاربرد آب در چارك پايين، يكنواختي توزيع آب در ربع پايين و بازده پتانسيل چارك پايين به‌ترتيب، 41.90، 96.71، 75.28، 91.44، 36.85، 85.01 و 59.72 درصد است. پايين‌بودن بازده كاربرد آب، به‌دليل اختلاف بين مقادير بازده كاربرد آب و بازده پتانسيل آب در چارك پايين است. اين امر حاكي از ضعف مديريتي سيستم آبياري سطحي است. بنابراين، اقداماتي از قبيل انتخاب طول جويچه‌ها براساس اصول عملي، آموزش زارعان و آبيارها، كاهش زمان آبياري و استفاده از سيفون در بهبود افزايش بازده مصرف مؤثر است.