ارزيابي توابع كاهش جذب آب گوجه‌‌فرنگي (Solanum lycopersicum) در شرايط تنش هم‌زمان كم‌آبي و شوري

واكنش گياهان به تنش هم‌زمان شوري و كم‌آبي و نقش هر يك از آن‌ها در كاهش جذب آب با مدل‌هاي رياضي متعددي بيان مي‌شود. مدل‌هاي جذب آب در شرايط تنش هم‌زمان به سه دسته جمع‌‌پذير، ضرب‌‌پذير و مدل‌هاي مفهومي تقسيم مي‌شود. در اين مطالعه، شش تابع كاهش جذب آب ماكروسكوپي ون گنوختن (جمع‌‌پذير و ضرب‌‌پذير)، ديركسن و آگوستين، ون‌دام و همكاران، اسكگز و همكاران و همايي با استفاده از داده‌هاي گلخانه‌اي گياه گوجه‌‌فرنگي (رقم رد استون) ارزيابي شد. آزمايش به‌صورت طرح فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با شش سطح شوري (1، 2، 4، 6، 8 و 10 دسي‌زيمنس بر متر) و چهار سطح كمي آب آبياري (شامل 50، 75، 100 و 120 درصد نياز آبي گياه) و در سه تكرار انجام شد. نتايج نشان داد در سطوح شوري كم، واكنش گياه به تنش هم‌زمان شوري و كم‌آبي جمع‌‌پذير بود و مدل جمع‌‌پذير ون‌گنوختن به‌خوبي  الگوي جذب آب را شبيه‌سازي مي‌كند، در حالي كه در سطوح شوري بالاتر از 4 دسي‌زيمنس بر متر مدل‌هاي ضرب‌‌پذير برازش بهتري دارد و مدل اسكگز و همكاران و همايي بهترين برازش را با داده‌‌هاي گلخانه‌اي در گياه گوجه‌فرنگي داشت.