مقايسه روش‌هاي مختلف برآورد تبخيرو تعرق مرجع بر اساس روش‌هاي تابش خورشيدي در اقليم هاي مختلف ايران

مقايسه روش‌هاي برآورد تبخير تعرق گياه مرجع چمن در بين روش‌هاي برپايه تابش خورشيدي با مدل فائو پنمن مانتيث براي اقليم هاي مختلف كشور و تعيين بهترين مدل براي هر اقليم در سراسر كشور انجام گرفت. معادلات مورد استفاده عبارتند بودند از تورك و تورك اصلاح شده، هارگريوز، معادلات مك كينگ، پريستلي تيلور، جنسن هيز، امسي گاينس و بوردن، جانز و ريچ، ايرماك، هانسن، دورنباس و پرويت، معادلات آبتيو و معادلات طبري و همكاران. آمار و اطلاعات هواشناسي 154 ايستگاه سينوپتيك در سراسر كشور به صورت روزانه به مدت 15 سال فراهم شد. براي ارزيابي دقت مدل ها و مقايسه نسبي نتايج از آزمونهاي آماري RMSE ،MBE، R و t استفاده شد. پس از ارزيابي در اقليم خشك از مدل‌هاي هانسن، موديفايد آبتيو بهترين نتيجه حاصل شد و مدل‌هاي جانز و ريچ و هارگريوز بدترين نتيجه را داشتند. در اقليم نيمه خشك مدل‌هاي ايرماك، هانسن و در اقليم مديترانه اي مدل‌هاي تورك اصلاح شده و مكينگ2 برآورد بهتري نسبت به روش‌هاي ديگر داشتند. در اقليمهاي نيمه مرطوب، مرطوب و بسيار مرطوب مدل‌هاي پريستلي تيلور و ايرماك به عنوان مناسب‌ترين روش انتخاب شدند. همچنين در اقليم‌هاي ذكر شده مدل‌هاي جانز ريچ و دورنباس پرويت بدترين نتيجه را به دست دادند.