بررسي كارآيي روش هاي تجربي برآورد تبخير- تعرق مرجع (بر پايه درجه حرارت) در اقليم هاي مختلف (مطالعه موردي ايران)

بررسي كارآئي روشهاي تجربي بر آورد تبخير و تعرق مرجع در بر آورد نياز آبي گياهان از اهميت ويژه اي برخوردار است. لذا، در اين مطالعه از داده هاي هواشناسي 154 ايستگاه سينوپتيك كشور در مقطع آماري 15 ساله(1377 تا 1391)، تبخير تعرق پتانسيل براي تمام ايستگاه هاي سينوپتيك كشور، با استفاده از روشهاي محاسباتي مبني بر درجه حرارت هوا، مشتمل بر17 روش محاسبه شدند. نتايج حاصل از روش هاي مختلف با نتيجه حاصل از روش مرجع (فائو پنمن مانتيث) مقايسه گرديدند. بهترين و بدترين روشها براساس شاخصهاي آماري مختلف، شامل ضريب رگرسيوني، جذر مربعات، متوسط خطاي تخمينها و معيار جاكوويدزانتخاب شدند. نتايج نشان داد، كه به ترتيب براي اقليم خشك، روشهاي هارگريوزM4، هارگريوز، هارگريوزM2، هارگريوزM1، هامون1961، هامون1963و هارگريوز ساماني مناسبترين روش ها مي‎باشند. براي اقليم نيمهخشك روشهاي هارگريوزM4 ، هارگريوز، هامون1963 و هارگريوز ساماني مناسبترين روشها بودند.در اقليم مديترانه اي روشهاي هارگريوز M4و هارگريوز مناسبترين روشها بودند.در اقليم نيمه مرطوب روشهاي هارگريوزM4 و هارگريوزM2 مناسبترين روشها برگزيده شدند.در اقليم مرطوب نيز روشهاي هارگريوزM4، هارگريوز M2و هارگريوزM1 مناسبترين روشها و در اقليم هاي بسيار مرطوب روش هاي هارگريوزM4، هارگريوز، هارگريوزM1 و بلانيكريدل4 مناسبترين روشها و روش چندل نامناسبترين روش براي همه اقليم‎ها بود.ضمنا مطالعات ليسيمتري انجام شده در اقليم نيمه خشك، انتخاب بهترين و بدترين روش هاي برآورد تبخير تعرق مبني بر درجه حرارت را تاييد نمودند.