ارائه مدل برنامه‌ريزي خطي براي كمينه‌سازي تناژمسافت انتقال مواد اوليه و محصولات نهايي در زنجيره صنعت سنگ ايران

اصولا در زنجيره صنعت سنگ تزييني، هزينه حمل و نقل سنگ خام استخراج شده از معدن به كارخانجات سنگبري و سپس انتقال سنگ فرآوري‌ شده به صورت پلاك و اسلب به بازار مصرف، تاثير عمده‌اي بر قيمت تمام شده محصول نهايي دارد. در اين تحقيق با هدف حداقل‌سازي تناژ انتقال در كل زنجيره، هريك از اجزاي زنجيره شامل معادن، كارخانجات فرآوري و بازار مصرف به ده قطب اصلي تقسيم شد و مدل برنامه‌ريزي خطي بر اساس تابع هدف مينيمم‌سازي توام تناژ حمل مواد اوليه از قطب‌هاي معدني به قطب‌هاي فرآوري و انتقال سنگ فرآوري شده از كارخانجات به  قطب‌هاي بازار براي تامين مصرف مورد نياز طراحي شد. محدوديت‌هاي مدل بر اساس تناسب دو به ‌دو ظرفيت‌هاي توليد در طول زنجيره توليد تعريف شد. پس از حل مدل با نرم‌افزار Games، تناژ ارسالي بهينه دو به‌ دو بين قطب‌ها در قالب سناريوي پايه 1 محاسبه شد. همچنين دو سناريوي مجزا در زمينه افزايش 20 درصدي ظرفيت توليد هر قطب معدني و افزايش 20 درصدي ظرفيت قطب‌هاي مصرف و فرآوري تعريف شد. سناريوي دوم موجب كاهش متوسط حمل به ازاي هرتن محصول به ميزان 3/9 درصد مي‌شود، اما تاثير مثبتي بر افزايش نسبت‌هاي بهره‌برداري از ظرفيت توليد قطب‌هاي معدني و فرآوري ندارد. سناريوي سوم موجب افزايش نسبت بهره‌برداري از ظرفيت قطب‌هاي معدني مي‌شود، اما با افزايش 28 درصدي مسافت كلي حمل سنگ خام از معدن به بازار و افزايش 8/2 درصدي مسافت حمل هر تن محصول در طول زنجيره، موجب افزايش هزينه تمام‌ شده  و كاهش رقابت‌پذيري محصول نهايي مي‌شود.