سولفورزدايي كنسانتره سنگ ‌آهن سنگان به روش فلوتاسيون

فلوتاسيون مرسوم ترين روش گوگردزدايي كنسانتره آهن در كارخانه هاي فرآوري سنگ آهن است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي امكان افزايش كارآيي متالورژيكي مدار فلوتاسيون كارخانه فرآوري سنگ آهن سنگان است. بررسي داده هاي عملياتي كارخانه نشان داد كه عيار گوگرد كنسانتره كارخانه سنگ آهن سنگان در برخي شرايط بيش از حد مجاز (25/0% gt;) براي مصرف واحدهاي گندله سازي است. براي اين منظور آزمايش‌هاي فلوتاسيون آزمايشگاهي و صنعتي در شرايط عملياتي مختلف انجام شدند. در آزمايش هاي فلوتاسيون آزمايشگاهي اثر پارامترهايي از قبيل غلظت كلكتور (g/t 105-65)، غلظت كفساز (g/t 75-45)، درصد جامد پالپ (33-27%) و pH (10-6) بررسي شد. نتايج آزمايش‌هاي فلوتاسيون ناپيوسته نشان داد كه غلظت كلكتور، pH پالپ، غلظت كف ساز و درصد جامد پالپ به ترتيب بيشترين تاثير بر بازيابي گوگرد را دارند. كارآيي متالورژيكي فرآيند شناورسازي ناپيوسته با افزايش غلظت كلكتور، افزايش غلظت كفساز و كاهش pH محيط افزايش يافت. در آزمايش هاي صنعتي تاثير نحوه توزيع كلكتور در مدار، غلظت كلكتور (g/t 105-65)، غلظت كف‌ساز (g/t 85-37) و درصد جامد پالپ (33-25%) بر كارآيي متالورژيكي فرآيند بررسي شد. نتايج آزمايش هاي صنعتي نشان داد كه بهترين كارآيي متالورژيكي فرآيند در شرايط اضافه كردن50% كلكتور در ورودي رافر، 30% در ورودي مدار كلينر و 20% در ورودي مدار اسكاونجر حاصل شد. افزايش غلظت كلكتور و كف‌ساز، باعث افزايش بازيابي گوگرد و همچنين كاهش عيار گوگرد در كنسانتره آهن شد. با افزايش درصد جامد پالپ، بازيابي گوگرد و البته عيار گوگرد در كنسانتره آهن افزايش يافت.