نشانه‌شناسي فرهنگي-ارتباطي ايموجي‌ها در پيام رسان هاي اجتماعي، مورد مطالعة فرهنگ خانواده، فرهنگ جنسي و فرهنگ زبان دست

Cultural-communicative semiotics of emoji in social messengers, studied case family culture, sexual culture and body language culture

فضاي مجازي با محوريت و سكانداري پيام رسان هاي اجتماعي، بخش غالب مصرف رسانه اي مخاطبان را در عصر حاضر تسخير كرده است. تحليل اجمالي الگوي ارتباطي كاربران در پيام رسان هاي اجتماعي نشان دهندة استفادة متعارف از ايموجي ها است؛ به طوري كه كمتر گفتگوي مجازياي را مي توان يافت كه تهي از ايموجي باشد. استفادة نادرست، مبهم و چندگانه از ايموجيها به ويژه در فرهنگهايي غير از فرهنگ مولد آنها، اين سؤال را در ذهن نگارندگان پروريد كه منشأ اين پديده چيست؟ و تفاوت فرهنگي قرارداد كنندة ايموجي و مصرف كنندة آن چگونه در تحقق چنين پديدهاي اثرگذار بوده است؟ در جهت پرداختن به اين دغدغه، سؤال اصلي مقاله اينگونه مطرح مي شود كه مدلول ها و مفاهيم صريح و ضمني ايموجيهاي پيام رسان هاي اجتماعي چيست و آيا تأثر آنها از نظام فرهنگي و ارزشي جهان غرب قابل اثبات است؟ اين مقاله با بهره گيري از روش نشانه شناسي و با استفاده از تكنيك همنشيني و جانشيني، معاني فرهنگي صريح و ضمني برآمده از ايموجيهاي منتخب را (23 ايموجي) در سه بخش خانواده، جنسيت و زبان دست بررسي كرده است. يافته هاي اين مقاله نشان ميدهد كه رهيافت فرهنگي حاكم بر ايموجيها، تكثرگرايي و نسبيت فرهنگي برآمده از مدرنيسم و پست مدرنيسم است. طبيعتا اين دو رهيافت منجر به بروز پديده هايي چون خلاء فرهنگي، تفاوت فرهنگي، تضاد فرهنگي، تقابل فرهنگي، ابهام فرهنگي و اشاعة فرهنگي در مصرف كنندگان و مخاطبان شده است. در پايان تأكيد مقاله بر اتخاذ رويكرد فعال كشورها در ايجاد ايموجيهاي بومي و متناسب با فرهنگ آنها است.

Concentration on social messengers in cyberspace, has dominated the part of dominant audience of media consumption in the present era. A brief analysis of the communication pattern of users in social messengers shows the usual use of emoji, so that fewer virtual conversations can be found without emoji. The incorrect, vague, and multiple use of emoji, especially in cultures other than their productive culture, raised the question in the minds of the writers about what is the origin of this phenomenon. an‎d how did the cultural difference between the emoji and its consumer use affect the realization of such a phenomenon? In order to address this concern, the main question of the article is that what are the referents and concepts explicit and implicit of social messengers and whether their influence on the cultural and value system of the Western world can be verified? This paper, using the methodology of semiotics and using fellowship and paradigmatic technique, has explored the explicit and implicit cultural meanings derived from selected emoji (23 emoji) in three parts: family, gender, and language. The findings of this paper show that the dominant cultural approach to emoji is pluralism and cultural relativism deriving from modernism and postmodernism. Naturally, these two approaches have led to phenomena such as cultural vacuum, cultural differences, cultural contradictions, cultural confrontation, cultural ambiguity, and cultural dissemination in consumers and audiences. Last, the emphasis is on adopting an active approach by countries to creating native emoji and in line with their culture.