مقايسه قابليت گياه پالايي دو گونه عرعر (آسمان‌دار) و زبان گنجشك در حذف نيترات و فسفات آب

آلودگي هاي محيط زيست به عنوان يكي از مهم ترين چالش هاي جوامع بشري است. نيترات و فسفات دو آلاينده مهم اند كه توسط كود هاي شيميايي ايجاد و سبب آلودگي محيط، از جمله منابع آب، مي شوند. روش هاي مختلفي براي پالايش آلودگي هاي محيط زيست وجود دارد اما با توجه به حساس و شكننده بودن اكوسيستم‌ هاي بياباني، فرآيند گياه پالايي روشي مناسب براي پالايش آلودگي ناشي از سيستم هاي كشاورزي است. پژوهش حاضر براي بررسي قابليت گياه پالايي نيترات و فسفات آب با استفاده از گونه هاي عرعر (آسمان دار) Ailanthus altissima Mill و زبان گنجشك Fraxinus excelsior L. به صورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كاملاً تصادفي انجام شد. بدين منظور درمجموع تعداد 96 نهال از دو گونه يادشده در اسفند ماه سال 1393 در اراضي دانشگاه صنعتي اصفهان مستقر شد. در اين مطالعه از سطوح مختلف 5، 10 و 50 ميلي گرم در ليتر فسفات و 5، 10و 50 ميلي گرم در ليتر نيترات براي هر گونه و همچنين نمونه شاهد خاك بدون گياه با سه تكرار استفاده شد. گونه ها به صورت سه تكرار با غلظت هاي 5، 10 و 50 ميلي گرم در ليتر فسفات و نيترات كاشته شدند. سپس مقدار حذف آلاينده نيترات و فسفات اندازه گيري شد و تجزيه و تحليل آماري صورت گرفت. نتايج نشان داد كه مقدار حذف نيترات در هفته اول در سه غلظت 5، 10 و 50 ميلي گرم در ليتر در گونه عرعر به مقدار 74.53، 75.23 و79.95 درصد و در گونه زبان گنجشك 79.04، 80.65 و 83.97 درصد بود. همچنين مقدار حذف فسفات در هفته اول در غلظت هاي 5، 10 و 50 ميلي گرم در ليتر در گونه عرعر به مقدار 74.10، 77.18 و 82.81 درصد و در گونه زبان گنجشك به مقدار 74.16، 79.87 و 83.56 درصد بود. نتايج تحليل واريانس نشان داد بين دو گونه عرعر و زبان گنجشك به لحاظ مقدار قابليت گياه پالايي آن ها در حذف نيترات و فسفات با اطمينان 99 درصد تفاوت معني دار وجود دارد.