بررسي اثر هيدروكسي آپاتيت طبيعي و سنتزي در داربست 3جزئي، HA، نانولوله-كربني و ژلاتين

در طول دهه‌هاي اخير تلاش‌هاي قابل توجهي جهت يافتن جايگزيني مناسب استخوان از سوي پژوهشگران صورت گرفته‌است.در آغاز راه توجه پژوهشگران به جايگزين‌هاي فلزي بوده‌است. خوردگي فلزات را مي‌توان يكي از اصلي ترين نقاط ضعف در استفاده اين مواد به عنوان جايگزيني استخوان دانست. از آنجا كه پديده خوردگي فلزات در بدن انسان علاوه بر كاهش خواص مكانيكي سبب آزاد‌شدن يون‌هاي شديدا سمي فلزي مي‌كند كه اين امر موجب واكنش‌هاي التهابي در بدن فرد مي‌شود. بر همين اساس در سال‌هاي اخير تلاش قابل توجهي براي جايگزيني ماده‌اي مناسب‌تر صورت گرفته است كه اين امر سبب بازشدن دروازه‌اي به نام مهندسي بافت استخوان شده است. تاثير هيدروكسي ­آپاتيت طبيعي و سنتزي بر خواص مكانيكي و زيستي داربست ساخته ­شده از هيدروكسي­ آپاتيت- نانولوله ­كربني و ژلاتين مورد بررسي قرار گرفته است. از استخوان­ هاي ران شتر، گوسفند، گاو و تيغه استخوان ماهي ­سفيد به عنوان منابع هيدروكسي­ آپاتيت طبيعي استفاده شده است. نتايج بدست­ آمده نشان داد شدت پيك ­هاي حاصل­ شده در نمونه­ هاي HA طبيعي نسبت به HA سنتزي، افزايش محسوسي داشته است كه اين افزايش در هيدروكسي آپاتيت طبيعي بدست آمده از استخوان شتر بيشترين ميزان است. همچنين طبق تصاوير SEM بدست­ آمده از سطح مقطع داربست، نمونه ­ها داراي حفراتي در محدوده μm 40-150 است كه جهت كاربردهاي مهندسي بافت استخوان، محدوده­اي مناسب است. همچنين ارتباط حفرات در نمونه ­هاي حاوي هيدروكسي ­آپاتيت طبيعي بدست ­آمده از استخوان­ هاي شتر، گاو و ماهي وضعيت مطلوبي را دارا هستند. اطلاعات بدست ­آمده از آزمون MTT نشان مي ­دهد شانس زنده­ ماندن سلول­ ها در داربست­ هاي تهيه شده از هيدروكسي­ آپاتيت طبيعي نسبت هيدروكسي­ آپاتيت سنتزي بيشتر است كه اين امر در داربست تهيه شده از هيدروكسي ­آپاتيت طبيعي بدست­ آمده از استخوان شتر با ميزان 96% وضعيت مطلوب­تري را دارا است.

فاقد چكيده مي باشد