اثر بخشي مورينگا پرگرينا در فراوري لجن كلرورفريكي تصفيه‌خانه آب

مديريت لجن تصفيه‌خانه آب يكي از مشكلات اصلي شركت‌هاي آب و فاضلاب است. دفع لجن فراوري شده توسط پليمرهاي شيميايي با توجه به اثرات بهداشتي و محيطزيستي با محدوديت مواجه است. براي كاهش اثرات جانبي پليمرهاي شيميايي، اخيراً استفاده از پليمرهاي طبيعي مورد بررسي قرار گرفته است. در اين پژوهش، اثربخشي بذرهاي گياه مورينگا پرگرينا به‌عنوان پليمر طبيعي در فراوري لجن تصفيه‌خانه آب مورد بررسي قرار گرفت. در اين بررسي، نمونه‌هاي لجن از مخزن ته‌نشيني پولساتور تصفيه‌خانه آب تهرانپارس به‌صورت روزانه برداشت شد. فراوري لجن نمونه‌گيري شده با استفاده از آزمون جار  توسط پودر دانه‌هاي مورينگا پرگرينا در حالت محلول در آب نمك انجام شد. بهينه‌سازي سه عامل مهم در آزمون جار اعم از سرعت اختلاط، مدت‌زمان اختلاط و ميزان دز بهينه با استفاده از طرح مركب مركزي، روش طراحي سطح پاسخ در نرم‌افزار Design Expert انجام شد. كمترين مقدار زمان موكش مويين و مقاومت ويژه در برابر فيلتراسيون به‌ترتيب برابر با 30/294 ثانيه و 6/19*1012 متر بر كيلوگرم تحت شرايط مطلوب حاصل شد. شرايط بهينه در سرعت و مدت‌زمان اختلاط 50 دور در دقيقه و 3 دقيقه، 250 دور در دقيقه و 100 ثانيه با مقدار دز بهينه  5040 ميلي‌گرم در ليتر از مورينگا پرگرينا در فرم محلول در آب نمك و شاخص قابليت اطمينان 000/1 حاصل شد. بهترين اثر بخشي مورينگا پرگرينا براي فرآوري لجن در محيط اسيدي حاصل شد. در شرايط عملياتي بهينه،SRF و CST به‌ترتيب 75 و 42 درصد نسبت به شرايط اوليه لجن، كاهش يافت.