مدل‌سازي آشفتگي مكاني جنگل با استفاده از سنجه‌هاي سيماي سرزمين در پارك ملي گلستان

هدف اين پژوهش، تعيين وضعيت آشفتگي مكاني در بخش جنگلي پارك ملي گلستان با استفاده از فن آوري سنجش از دور، سنجه هاي سيماي سرزمين و GIS است. به اين منظور پس از تعيين محدوده جنگلي منطقه مورد بررسي، نقشه دقيق پوشش سرزمين جنگل-غيرجنگل سال 1395 آن به روش تفسير تلفيقي از داده هاي سنجنده OLI ماهواره لندست 8 تهيه شد. پس از تعيين مساحت بهينه شبكه بندي، منطقه به شبكه اي از 550 پهنه شش ضلعي 100 هكتاري تقسيم شد. سپس از 12 سنجه مكاني سيماي سرزمين شامل MESH، NP، PD، ENNMN، LPI، FRACMN، CONTIGMN، SPLIT، AREAMN، DIVISION، PLAND و SHAPEMN براي مشخص كردن مشخصات كمي، چگونگي توزيع مكاني، ارتباطات و تركيب بندي لكه هاي غيرجنگلي در يكايك پهنه ها استفاده شد. در ادامه با انجام استانداردسازي مقادير سنجه ها و تحليل مولفه هاي اصلي، سنجه هاي مؤثر در آشفتگي و وزن آن ها براي تهيه مدل آشفتگي مكاني تعيين شد. در نهايت نقشه شاخص آشفتگي جنگل براساس مدل تهيه و به چهار طبقه بدون آشفتگي، آشفتگي كم، متوسط و زياد تقسيم شد. نتايج نشان داد كه طبقه هاي ياد شده به ترتيب 48.53، 16.15، 19.90 و 15.41 درصد از منطقه را پوشش مي دهند. با رويكرد مورد استفاده در اين پژوهش مي توان نقشه آشفتگي مكاني مناطق جنگلي تحت مديريت را به صورت دوره اي تهيه و به عنوان يكي از ابزارهاي پايش به كار برد.