پراكنش مكاني ريشه درختان ممرز در جنگل‌هاي پايين‌بند هيركاني (جنگل خيرود، نوشهر)

هدف از اين پژوهش بررسي پراكنش مكاني ريشه درختان ممرز در بخش پاتم جنگل خيرود بود. بدين منظور تعداد پنج درخت از سه‌طبقه قطري كم قطر، ميان قطر و قطور به روش كاملاً تصادفي انتخاب شد (در مجموع 15 درخت). براي بررسي و اندازه گيري نسبت سطح ريشه به سطح خاك (RAR)، با استفاده از روش مقطع پروفيل در اطراف هر پايه، سه پروفيل در سمت بالاي درخت و سه پروفيل در سمت پايين درخت (ابعاد 50 × 100 سانتي متر) به فواصل افقي 1، 2 و 5/3 متر از تنه درخت حفر شد (در مجموع 90 پروفيل). ديواره هاي پروفيل ها به افق هاي 10 سانتي متري تقسيم و قطر كليه ريشه هاي بيرون زده اندازه گيري شد. در آخردرصد نسبت سطح ريشه به سطح خاك در هر افق محاسبه شد. نتايج نشان داد با افزايش عمق مقدار شاخص نسبت سطح ريشه به سطح خاك به صورت رابطه لگاريتمي كاهش مي يابد. نتايج حاصل از آناليز كوواريانس نشان داد كه پراكنش ريشه در سه طبقه كم قطر، ميان قطر و قطور، داراي اختلاف معني داري است. نتايج آزمون t نشان داد كه مقدار شاخص در ديواره اول، دوم و سوم طبقه كم قطر در سمت بالا به طور معني داري بيشتر از سمت پايين درخت است. در طبقه ميان قطر تنها ديواره سوم در سمت بالا به صورت معني داري بيشتر از ديواره پايين بود. در طبقه قطور ديواره اول در سمت بالا به طور معني داري بيشتر از ديواره اول سمت پايين بود.