بررسي اثر تنظيم‌كننده‌هاي رشد گياهي بر ريز‌ازديادي سرو كهن‌سال ابركوه (Cupressus sempervirens L. var. horizontalis (Mill) Gord)

در اين پژوهش قابليت پرآوري سرو چهارهزارساله ابركوه با استفاده از تنظيم‌كننده‌هاي رشدي اكسين و سيتوكنين در شرايط درون شيشه‌اي بررسي شد. اين آزمايش به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در شش تكرار و هر تكرار حاوي سه ريزنمونه اجرا شد. ريز نمونه‌هاي جوانه جانبي در محيط كشت اختصاصي گياهان چوبي (WPM) در دو آزمايش مجزا با تيمارهاي مختلف شامل تنظيم‌كننده‌هاي رشد سيتوكنين‏هاي (Kin، BA، TDZ و 2ip) در پنج سطح (0، 0.1، 0.5، 1 و 2 ميلي‌گرم در ليتر) و همچنين اثر تركيبي 0.1 ميلي‌گرم در ليتر از سيتوكنين‏هاي Kin، BA، TDZ و 2ip با 0.01 ميلي‏گرم در ليتر IBA مورد بررسي قرار گرفت. نتايج آزمايش نشان داد كه بيشترين تعداد شاخه در تيمار (2.66) در محيط كشت WPM حاوي 0.01 ميلي‌گرم در ليتر IBA با 0.1 ميلي‌گرم بر ليتر BA و بيشترين طول شاخه (cm 1.85) در محيط حاوي 0.1 ميلي‌گرم در ليتر تنظيم‌كننده‌هاي رشد سيتوكنين و فاقد IBA حاصل‌شده است. براي ريشه‌زايي از محيط كشت‌هاي WPM، SH، LS حاوي چهار سطح (0، 2، 2.5 و 3 ميلي‌گرم در ليتر) IBA و NAA و نيز كينتين در چهار سطح (0، 0.5، 1 و 2 ميلي‌گرم در ليتر) استفاده شد كه تنها در محيط كشت WPM حاوي 2 ميلي‌گرم در ليتر كينتين در برخي از نمونه‌ها ريشه حاصل شد.