ارزيابي نقش آبگرمكن‌هاي خورشيدي در كاهش مصرف چوب سوخت جنگل‌نشينان زاگرس مركزي

تخريب عرصه­هاي جنگلي براي رفع نيازهاي سوختي جنگل­نشينان آسيب­هاي جبران­ناپذيري به اين منابع وارد ساخته است. استفاده از انرژي­هاي نو به­ويژه بهره­گيري از انرژي خوشيدي راهكار موثري براي جايگزيني چوب سوخت در روستاهاي جنگلي است. يكي از ابزارهاي مورد استفاده براي گرم­كردن آب از روش انرژي خورشيدي، آبگرمكن­هاي خورشيدي است كه استفاده از آن­ روز به­روز در­حال افزايش است. در اين پژوهش اثر به­كارگيري آبگرمكن­هاي خورشيدي در كاهش وابستگي خانوارهاي جنگلي شهرستان لردگان در استان چهار محال و بختياري به چوب هيزمي بررسي شد. در مجموع 40 خانوار كه به مدت سه سال از آبگرمكن خورشيدي استفاده كرده­اند، در قالب سه روستاي له­دراز، ليرابي و سرپوت در بخش مركزي شهرستان لردگان مورد بررسي قرار گرفتند. بر اساس نتايج اين پژوهش قبل از نصب آبگرمكن‌هاي خورشيدي متوسط مصرف سالانه چوب هيزمي براي گرم كردن آب برابر 17/19 مترمكعب براي هر خانوار بوده است، كه اين مقدار بعد از نصب آبگرمكن به 72/2 متر مكعب كاهش يافته است. اين كاهش 86 درصدي مصرف چوب نشان از موفقيت به­كارگيري آبگرمكن‌هاي خورشيدي براي كاهش مصرف چوب سوخت در روستاهاي جنگلي شهرستان لردگان دارد.