تأثير كود دامي بر عملكرد علوفه، جذب و مصرف برخي عناصر غذايي در يك سيستم كشت مخلوط جو و شنبليله

به‌منظور تعيين مناسب‌ترين تركيب كشت مخلوط گياهان جو (Hordeumvulgare L.) و شنبليله (Trigonellafoenum-ecum L.) در سطوح كود دامي، آزمايشي به‌صورت كرت‌هاي خردشده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه پژوهشي دانشگاه كشاورزي و منابع طبيعي رامين خوزستان در سال زراعي 94-1393 انجام شد. سطوح كود دامي در چهار سطح (صفر، 12، 24 و 36 تن در هكتار از منبع كود گاوي پوسيده شده) در كرت‌هاي اصلي و هشت نسبت كشت مخلوط جايگزيني و افزايشي شامل 75درصد جو + 25درصد شنبليله، 50 درصد جو + 50 درصد شنبليله، 25درصد جو + 75درصد شنبليله، 100درصد جو + 16/6درصد شنبليله، 100درصد جو + 33/3 درصد شنبليله، 100درصد جو + 50 درصد شنبليله و كشت خالص هر دو گياه در كرت‌هاي فرعي جاي گرفتند نتايج نشان داد كه بيشترين عملكرد خشك برابر3166كيلوگرم در هكتار از تيمار 100درصد جو+50درصد شنبليله با سطح كودي 36 تن در هكتار به‌دست آمد. بالاترين درصد نيتروژن كل علوفه نيز از سطح 36 تن كود دامي در هكتار و در نسبت كشت 100 درصد شنبليله حاصل شد. بيشترين محتواي فسفر علوفه از تيمار جو خالص با سطح كودي 36 تن در هكتار كود دامي، بالاترين محتواي آهن علوفه از تيمار جو خالص با سطح كودي 36 تن در هكتار و بالاترين محتواي روي علوفه در سطح 36 تن در هكتار كود دامي به‌دست آمد. شنبليله به‌دليل تثبيت نيتروژن ريشه درصد نيتروژن بيشتري داشت، در حالي‌كه جو براي جذب آهن و فسفر قدرت رقابت ببيشتري داشت كه با سيستم ريشه‌اي آن مرتبط است. اين موضوع، مزيت كشت مخلوط نسبت به كشت خالص دو گونه در استفاده از كود دامي بر افزايش محصول را در آزمايش حاضر نشان داد.