محلول‌پاشي كود پتاسيم به‌منظور كاهش اثرات شوري آب آبياري در سيب‌زميني

به‌منظور بررسي تأثير محلول پاشي پتاسيم و دفعات آن، در كاهش اثرات شوري آب آبياري (1/6 دسي زيمنس برمتر)، آزمايشي در سال 1392 در مركز تحقيقات كشاورزي اصفهان با استفاده از آزمايش فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌ كامل تصادفي در چهار تكرار انجام شد. تيمارهاي محلول پاشي شامل تيمار شاهد، سولفات پتاسيم (ppm10 K2 SO4) و اكسيد پتاسيم (ppm5/2K2O) و دفعات محلول پاشي شامل سه مرحله ي كامل شدن رشد رويشي (شروع گل دهي)، مرحله رشد سريع غده‌ها (ظهور كامل گل‌ها) و مرحله حجيم شدن غده‌ها (دو هفته پس از مرحله ظهور كامل گل‌ها) بود. برهمكنش محلول پاشي پتاسيم و دفعات محلول پاشي، به جز بر صفات تعداد غده در بوته و درصد ماده خشك غده، بر ساير صفات مرتبط با عملكرد و همچنين كارآيي مصرف آب تأثير معني دار داشت. تيمار سولفات پتاسيم با سه نوبت محلول پاشي و تيمارهاي اكسيد پتاسيم با دو و سه نوبت محلول پاشي، به‌ترتيب با عملكردهاي قابل فروش 45450، 42700 و 47150 كيلوگرم غده در هكتار نسبت به ساير تيمارها برتري معني‌دار داشتند. ميانگين وزن غده‌ در تيمارهاي سه نوبت محلول پاشي سولفات پتاسيم، و دو و سه نوبت محلول‌پاشي اكسيد پتاسيم، نسبت به تيمار شاهد به‌ترتيب 19، 17 و 21 درصد افزايش وزن داشت. سه نوبت محلول پاشي سولفات پتاسيم و سه نوبت محلول پاشي اكسيد پتاسيم با كارآيي مصرف آب 5/4 كيلوگرم بر متر مكعب نسبت به تيمار شاهد 27 درصد افزايش داشت. نتايج اين پژوهش نشان داد محلول‌پاشي پتاسيم مي‌تواند به‌عنوان يك راهكار عملي براي كاهش اثرات شوري در گياهي با نياز پتاسيم بالا مانند سيب‌زميني مطرح باشد.