اثر فاصله خطوط كشت و ميزان بذر بر عملكرد و اجزاي عملكرد دانه كلزاي پاييزه رقم اُكاپي در روش كشت مسطح در مقايسه با كشت جوي پشته‌اي

به‌منظور مقايسه روش كشت مسطح با كشت جوي‌پشته‌اي و همچنين تعيين بهترين فاصله خطوط كشت و ميزان بذر در كشت مسطح كلزاي پاييزه، اين مطالعه در دو سال زراعي 91-1390 و 92-1391 در مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي همدان اجرا گرديد. 12 تيمار كشت مسطح (چهار فاصله خطوط كاشت 15، 20، 25 و 30 سانتي‌متر در تركيب با سه مقدار بذر 6، 8 و 10 كيلوگرم در هكتار)، به‌همراه يك تيمار كشت جوي‌پشته‌اي (2 خط كشت بر روي يك پشته، فاصله پشته‌ها 60 سانتي‌متر و با مقدار بذر 8 كيلوگرم در هكتار)، به‌صورت طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با 3 تكرار مورد بررسي قرار گرفتند. تراكم بوته در واحد سطح بين روش‌هاي كشت و همچنين در مقادير مختلف بذر و فواصل خطوط متفاوت بود. متوسط عملكرد دانه در كشت مسطح (4381 كيلوگرم در هكتار) به‌طور معني‌داري، حدود 18 درصد، نسبت به‌ كشت جوي‌پشته‌اي (3726 كيلوگرم در هكتار) بيشتر بود. در روش كشت مسطح، تغيير فاصله خطوط كاشت اثرات معني‌داري بر عملكرد دانه و اجزاي عملكرد داشت. بيشترين عملكرد دانه (4667 كيلوگرم در هكتار) از فاصله خطوط 15 سانتي‌متر به‌دست آمد كه اختلاف معني‌داري با فاصله 20 سانتي‌متر نداشت. كاربرد مقدار بذر 6 تا 10 كيلوگرم در هكتار در روش كشت مسطح تأثير معني‌داري بر عملكردهاي بيولوژيك و دانه نداشت.