اثر مديريت‌هاي مختلف بقاياي گياهي گندم و چغندرقند بر برخي ويژگي‌هاي شيميايي و زيستي خاك

روش‌هاي مديريتي بقاياي گياهي با تاثير بر ويژگي‌هاي خاك، مي‌تواند نقش موثري در بهبود باروري و كيفيت خاك و همچنين افزايش عملكرد محصول داشته باشند. به‌منظور بررسي تاثير مديريت‌هاي مختلف بقاياي گياهي گندم و چغندرقند بر برخي ويژگي‌هاي شيميايي و زيستي خاك، دو طرح آزمايشي مجزا در قالب طرح پايه كاملاً تصادفي با سه تكرار به اجرا درآمد. نتايج نشان داد كه مديريت‌هاي مختلف بقاياي گياهي گندم و چغندرقند موجب تغييرات معني‌داري بر ويژگي‌هاي شيميايي (غير از اسيديته) و زيستي مورد مطالعه شدند. تمام روش‌هاي مديريتي نظير سوزاندن بقايا، مخلوط كردن بقايا، مخلوط كردن بقايا همراه با كود شيميايي به‌جز رهاسازي بقايا در سطح خاك موجب افزايش مقدار كربن آلي، نيتروژن كل، فسفر قابل دسترس و پتاسيم قابل دسترس خاك نسبت به تيمار شاهد شدند. به‌طور كلي در هر دو بقاياي گياهي بيشترين مقدار كربن آلي، نيتروژن كل و پتاسيم قابل دسترس مربوط به تيمار بقاياي گياهي به همراه كود اوره و شخم بود. در مورد تنفس ميكروبي پايه و كربن زيست‌توده ميكروبي خاك موثرترين روش‌هاي مديريتي تيمار بقاياي گياهي به همراه شخم بود. همچنين در اين پژوهش اگرچه تيمارهاي سوزاندن بقاياي گياهي موجب بهبود وضعيت عناصر غذايي، تنفس ميكروبي پايه و كربن زيست‌توده ميكروبي نسبت به تيمار شاهد شدند ولي كارايي كمتري نسبت به تيمارهاي شخم و افزودن كود به بقايا داشتند. براساس نتايج مي‌توان گفت مناسب‌ترين روش از نظر ارتقاي شاخص‌هاي كيفي خاك در هر دو بقاياي گندم و چغندرقند مخلوط كردن بقايا به‌وسيله شخم با خاك به همراه كود اوره و همچنين مخلوط كردن بقايا به‌وسيله شخم با خاك بوده است.