تاثير پاكلوبوترازول بر خصوصيات فيزيولوژيكي دو رقم كنجد (Sesamum indicum L.) تحت تنش خشكي

به منظور ارزيابي اثرات پاكلوبوترازول بر دو رقم كنجد (Sesamum indicum) در شرايط تنش خشكي و بررسي واكنش ارقام بر خصوصيات فيزيولوژيكي، عملكرد و اجزاي عملكرد، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال زراعي 9493 در گلخانه واحد آموزشي كردكوي انجام شد. تيمارها شامل ارقام كنجد (يلووايت و اولتان)، سه سطح آبياري(50،20 و 80 درصد ظرفيت زراعي خاك) و سه غلظت كاربرد پاكلوبوترازول(0، 5/7 و 15 ميلي‌گرم در ليتر) بودند. داده‌ها با نرم افزار آماري SAS تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد اثررقم، سطوح آبياري و پاكلوبوترازول بر صفات وزن هزار دانه، عملكرد، پرولين، موم برگ، كاتالاز برگ و ريشه، نشاسته و كربوهيدرات‌هاي محلول معني‌دار شدند. همچنبن غلظت انباشتگي موم كوتيكولي برگ در تنش خشكي شديد و بيشترين غلظت پاكلوبوترازول، 4 برابر آبياري مطلوب و عدم مصرف پاكلوبوترازول بود. فعاليت آنزيم كاتالاز ريشه، كاتالاز برگ و پرولين برگ در 15 ميلي گرم پاكلوبوترازول و در تنش آبي شديد به ترتيب 2،9/0 و 4/0 برابر عدم مصرف پاكلوبوترازول و آبياري مطلوب بود. ميزان كربوهيدرات برگ در خشكي شديدو با بيشترين غلظت پاكلوبوترازول 6/0 برابر آن درشاهد بود. در آبياري مطلوب با 15 ميلي‌گرم پاكلوبوترازول، 3/13 گرم در هر بوته با وزن هزاردانه61/3 نسبت به شاهد بيشترين بودند. همچنين رقم اولتان نسبت به يلووايت به بيشترين غلظت مصرفي پاكلوبوترازول به دليل تاثير بر اسموليت‌ها و آ نزيم كاتالاز، واكنش مثبت نشان دادند.