عكس العمل گياه دارويي چاي ترش (Hibiscus sabdariffa L.) به تاريخ كاشت و محلول‌پاشي عناصر ريزمغذي در نظام جنگل زراعي

به منظور ارزيابي تأثير تاريخ كاشت و محلول‌پاشي عناصر ريزمغذي بر ويژگي‌هاي كمي و كيفي چاي ترش در كشت راهرويي، آزمايشي به صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح بلوك‌ كامل تصادفي با 3 تكرار در بين درختان خرما شهرستان بم اجرا شد. تاريخ كاشت شامل: 20فروردين، 10 و 30 ارديبهشت به عنوان عامل اصلي و محلول‌پاشي عناصر ريزمغذي شامل: سولفات آهن و سولفات روي به نسبت نيم در هزار، تركيب آنها و شاهد (محلول‌پاشي با آب مقطر) به عنوان عامل فرعي بودند. نتايج نشان داد كهتاريخ كاشت 20 فروردين و محلول‌پاشي عنصر رويبيشترين تاثير معني‌دار را بر ارتفاع بوته داشتند. برهم‌كنش تاريخ كاشت و محلول‌پاشي عناصر ريزمغذي بر تعداد شاخه جانبي، تعداد غوزه در بوته، وزن غوزه، عملكرد كاسبرگ، درصد پروتئين و محتواي آنتوسيانين كاسبرگ، درصد ماده آلي و خاكستر و پتاسيم دانه معني‌دار شد. بيشترين تعداد شاخه جانبي (01/18)، عملكرد كاسبرگ (28/1498 كيلوگرم در هكتار) و درصد پروتئين كاسبرگ (80/14 درصد) از برهمكنش تاريخ كاشت 20 فروردين توام با محلول‌پاشي آهن و روي و بيشترين محتواي آنتوسيانين كاسبرگ (00/42 ميلي‌مول بر گرم)، ميزان پتاسيم دانه (71/38 ميلي‌گرم بر گرم)، ماده آلي (77/94 درصد) و درصد خاكستر (60/6 درصد) از برهم‌كنش تاريخ كاشت 10 ارديبهشت با محلول‌پاشي توأم آهن و روي به‌دست آمد. نتايج نشان داد كه براي حصول حداكثر توليد گياه دارويي چاي ترش تاريخ كاشت 20 فروردين تا 10 ارديبهشت توأم با محلول‌پاشي عناصر روي و آهن مناسب باشد.