اثر سطوح آبياري بر اساس ظرفيت زراعي بر صفات فيزيولوژيكي و زراعي چهار رقم كدوي پوست كاغذي(Cucurbita pepo L.)

كمبود آب يك عامل بازدارنده مهم محيطي براي دسترسي به عملكرد مطلوب در گياهان است. براي بررسي اثر مدت زمان وقوع تنش خشكي بر روي برخي فاكتورها در ارقام مختلف كدوي پوست كاغذي ( Cucurbita pepo L. )، مطالعه‌اي بر پايه آزمايش اسپيلت اسپيلت پلات در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي (RCBD) با سه تكرار در مزرعه ايستگاه تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي استان زنجان واقع در خيرآباد در بهار و تابستان 1395 انجام پذيرفت. اثرات تنش خشكي در پنج سطح بعنوان پلات اصلي، چهار رقم بعنوان پلات فرعي و هفته‌هاي تنش خشكي بعنوان پلات فرعي فرعي مورد بررسي قرار گرفت. جهت تعيين ميزان ظرفيت زراعي مزرعه از روش منحني رطوبتي خاك استفاده گرديد . در اين مطالعه ميزان كلروفيل a، b و كارتنوئيدها، ميزان پرولين، محتواي نسبي آب برگ (RWC)، ميزان پروتئين موجود در دانه و ميزان قندهاي محلول همراه عملكرد و اجزاي عملكرد دانه مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه اثر تنش خشكي بر روي ميزان قندهاي محلول، درصد پروتئين دانه‌ها، تجمع پرولين برگ‌ها، ميزان كلروفيل و كاروتنوئيدها اثر معني‌دار دارد. با اين حال، بالاترين عملكرد دانه و ميوه در آبياري كامل در رقم استرياكا به ترتيب با 825 و 15430 كيلوگرم در هكتار و كمترين ميزان در شرايط ديم و در رقم اصفهان به ترتيب با 680 و 2758 كيلوگرم در هكتار بدست آمد. با اين حال، با توجه به نتايج حاصل، به نظر مي‌رسد رقم چمع‌آوري شده از منطقه اصفهان انتخاب خوبي براي كشت در مناطقي با تنش ملايم خشكي از قبيل زنجان باشد.