بررسي كارايي مصرف انرژي ارقام مختلف برنج دانه بلند در استان گلستان

هدف از اين پژوهش تحليل ميزان مصرف نهاده ها، توليد ستانده و بررسي كارايي فني در اراضي شالي‌كاري استان گلستان با استفاده از روش تحليل پوششي داده ها است. اطلاعات لازم از طريق پرسش‌نامه و مصاحبه حضوري با 173 شالي كار گلستاني به روش نمونه‌برداري تصادفي ساده در سال 1392 جمع‌آوري شد. نهاده‌هاي مورد بررسي شامل نيروي كارگري، ماشين ها، سوخت ديزل، بذر، سموم شيميايي، كودهاي شيميايي، كود آلي و الكتريسيته بودند. نتايج نشان داد كه مجموع مصرف انرژي در مزارع براي توليد شلتوك برنج 1/99060 مگاژول بر هكتار بود، به طوري كه ميانگين كل انرژي ورودي به مزارع شالي براي توليد برنج دانه بلند پرمحصول 1/108392 مگاژول بر هكتار و در توليد برنج دانه بلند مرغوب 3/89835 مگاژول بر هكتار برآورد شد. نهاده سوخت ديزل با 7/38 درصد از كل انرژي ورودي به مزارع شالي به عنوان پرمصرف‌ترين نهاده انرژي در توليد شلتوك برنج بود. پس از سوخت ديزل، بيش‌ترين سهم از كل انرژي ورودي در توليد شلتوك برنج مربوط به نهاده هاي الكتريسيته و ماشين ها به ترتيب با 3/29 و 2/19 درصد بودند. ميانگين كارايي فني كشاورزان شالي كار برنج دانه بلند مرغوب و برنج دانه بلند پرمحصول بر مبناي رويكرد نهاده محور و بازده متغير نسبت به مقياس در تحليل پوششي داده ها به ترتيب 95/0 و 94/0 بود. نتايج به‌دست آمده از بهينه سازي انرژي در اين تحقيق نشان داد كه مي توان در حدود 14 درصد از كل انرژي ورودي در توليد برنج دانه بلند مرغوب و 16/18 درصد از كل انرژي ورودي در توليد برنج دانه بلند پرمحصول را بدون هيچ كاهشي در ميزان عملكرد، ذخيره كرد. نهاده انرژي الكتريسيته نيز بيش‌ترين سهم از كل انرژي ذخيره شده را به خود اختصاص داد.