گزينش لاين هاي ذرت استخراجي از ژرم پلاسم سيميت از طريق قابليت تركيب با تسترهاي مناطق معتدله

به منظور ارزيابي تركيب پذيري لاين هاي استخراجي از منابع ژرم پلاسم حاره اي و نيمه حاره اي سيميت در تلاقي با لاين هاي مناطق معتدله و تعيين گروه هتروتيكي آن ها، تعداد 28 تركيب حاصل از تلاقي چهار تستر مناطق معتدله (MO17، K18، A679 و K166B) با هفت لاين استخراجي از ژرم پلاسم ذرت سيميت به همراه دو هيبريد شاهد (SC704 و SC705) در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مغان طي دو سال 921391 بررسي شدند. نتايج تجزيه لاين×تستر براي برآورد اثر ژن ها نشان داد كه هر دو اثر افزايشي و غيرافزايشي در كنترل عملكرد دانه و ساير صفات نقش داشتند. تخمين ميزان تركيب پذيري عمومي لاين ها نشان داد كه امكان استفاده مستقيم از لاين هاي شماره 3، 5 و 7 در اصلاح عملكرد دانه وجود دارد. بررسي تركيب پذيري خصوصي تلاقي ها براي عملكرد دانه نيز نشان داد كه فقط تركيب پذيري خصوصي تستر MO17 با لاين شماره 3 مثبت و معني دار بود. به منظور شناخت بيش تر لاين هاي استخراجي از منابع مختلف سيميت و انتساب لاين هاي مورد مطالعه به سه گروه هتروتيكي موجود، آماره تركيب پذيري عمومي و خصوصي گروه هاي هتروتيك (HSGCA) برآورد شد. بر اين اساس، لاين شماره 1 واكنش مشابهي با گروه هتروتيك لنكستر شور كراپ، لاين هاي شماره 3 و 4 با گروه هتروتيك ريد يللو دنت و لاين شماره 6 با گروه هتروتيك K166B (لاين استخراجي از منابع غيرمعتدله سيميت در ايران) داشتند و ساير لاين ها واكنش مشابهي با گروه هاي هتروتيك تستر هاي مورد مطالعه نشان ندادند. اين موضوع ضرورت استفاده از تسترهاي بيش تر و نيز بيش از يك تستر از هر گروه هتروتيك را در شناسايي منابع مناسب از ژرم پلاسم حاره اي و نيمه حاره اي نشان مي دهد.