بررسي مديريت تلفيقي كودهاي شيميايي، كمپوست و رژيم آبياري بر ويژگي‌هاي زراعي و عملكردي برنج رقم هاشمي

استفاده از كمپوست همراه با كودهاي شيميايي به‌عنوان يك ضرورت در ايجاد كشاورزي پايدار شناخته شده است. به‌منظور بررسي تأثير كاربرد كودهاي شيميايي و كمپوست در رژيم‌هاي مختلف آبياري بر صفات مرفولوژيك برنج، آزمايشي به‌صورت كرت‌هاي يك‌بار خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه موسسه تحقيقات برنج كشور در سال‌هاي 1392 و 1393 اجرا شد. تيمارهاي اصلي شامل سه رژيم آبياري شاهد (يا آبياري به ميزان 1.3 برابر تبخير از تشتك تبخير)، 1 و 0.7 برابر تبخير از تشت تبخير (Ep) و تيمارهاي فرعي شامل شاهد بدون كود (C1)،N60 P30 K60 كيلوگرم در هكتار (C2)، 5 تن در هكتار كمپوست + C2 (C3)، 5 تن در هكتار كمپوست + N60 كيلوگرم در هكتار (C4)، 5تن در هكتار كمپوست + P30 K60 كيلوگرم در هكتار (C5) و5 تن در هكتار كمپوست (C6) بود. نتايج سال اول نشان داد كه اثرمتقابل سطوح مختلف آبياري و كود بر صفات اندازه‌گيري شده به جز وزن هزار دانه در سطح احتمال يك درصد معني‌دار بود. در سال دوم نيز اين اثر متقابل بر تعداد پنجه، ارتفاع گياه، عملكرد زيست توده، عملكرد كاه، و عملكرد دانه در سطح احتمال يك درصد و بر طول خوشه در سطح احتمال پنج درصد معني‌دار بود، اما اثر معني داري بر ساير صفات مورد مطالعه نداشت. مناسب‌ترين مديريت استفاده از آبياري به اندازه يك برابر تبخير از تشت تبخير همراه با استفاده از كود شيميايي نيتروژن به مقدار توصيه شده و پنج تن كمپوست بود كه علاوه بر كاهش مشكلات زيست‌محيطي ناشي از مصرف بي رويه كودهاي شيميايي به ويژه كودهاي فسفر و پتاسيم، حدود 21.18 درصد صرفه‌جويي در مصرف آب را به همراه داشت.