بررسي فنولوژي تطبيقي ارشته‏ خطايي (Lepyrodiclis holosteoides) و گندم (Triticum aestivum) به منظور تعيين بهترين مرحله رشدي حساس اين علف‏ هرز به علف‏كش‏ها

به منظور بررسي فنولوژي تطبيقي ارشته‏خطايي(Lepyrodiclis holosteoides)  در انطباق با مراحل نمو گندم، ارزيابي كارايي برخي از علف‏كش‏هاي رايج در مزارع گندم براي كنترل اين علف‏هرز و تعيين بهترين مرحله فنولوژي براي كنترل شيميايي ارشته‏خطايي، دو مطالعه جداگانه در سال زراعي 13941393، در مزارع موسسه تحقيقات علوم دامي شهرستان كرج اجرا شد. در مطالعه نخست، تعيين و تطبيق فنولوژي ارشته‏خطايي و گندم، بر اساس سنجه درجهروز رشد به انجام رسيد و ارشته‏خطايي، طي 202 روز و با كسب 2673 درجه–روز رشد، از مرحله سبز شدن تا رسيدگي و آزاد شدن بذر، به چرخه زندگي خود ادامه داد و مراحل نمو آن در انطباق كامل با مراحل نمو گندم بود. آزمايش دوم، در قالب طرح بلوك‏هاي كامل تصادفي و با آرايش تيماري كرت‏هاي خرد شده انجام شد. تاريخ سمپاشي در دو مرحله مختلف نمو گندم (ابتداي پنجه‏زني و انتهاي پنجه‏زني بر مبناي مقياس كدبندي فيكس)، به عنوان فاكتور اصلي و استفاده برخي از پركاربردترين علف‏كش‏هاي پس رويشي توصيه شده براي مزارع گندم، به عنوان فاكتور فرعي آزمايش در نظر گرفته شد. نتايج اين آزمايش نشان داد كه علف‏كش بروموكسينيل، با كاهش بيش از 90 درصد تراكم و زيست‏توده ارشته‏خطايي، برترين تيمار اين آزمايش بود و اگرچه كاربرد علف‏كش‏ها در مرحله پنج مقياس فيكس، باعث افزايش بيشتر عملكرد گندم شد، اما با توجه به مكانيسم اثر بروموكسينيل و در نظر گرفتن مرحله رشدي ارشته خطايي، كاربرد بروموكسينيل در مرحله دو مقياس فيكس، مي تواند منجر به كنترل مطلوب اين علف‏هرز سمج در مزارع گندم شود.