تأثير نسبت‌هاي مختلف كربن به نيتروژن بر پارامتر‌هاي كيفي آب و عملكرد رشد بچه ماهيان كپور معمولي (Cyprinus carpio) در سيستم بيوفلاك

مطالعه اي به منظور بررسي اثرات سطوح مختلف مكمل كربن آلي روي شكل گيري بيوفلاك، وضعيت نيتروژن غيرآلي و فسفات، مصرف غذايي و عملكرد رشد كپور معمولي (Cyprinus carpio) در سيستم بيوفلاك به مدت 42 روز انجام شد. پس از دوره سازگاري، تعداد 180 قطعه بچه ماهي كپور معمولي با ميانگين وزني (10/0 ± 78/5 گرم) در مخزن پلاستيكي با حجم آبگيري 40 ليتر ذخيره سازي شدند. تعيين نسبت هاي مختلف كربن به نيتروژن در تيمار A (C/N15) و تيمار B (C/N20) براساس مقدار كربن به نيتروژن غذا و مقدار كربن آرد گندم محاسبه شد، كه به طور روزانه براي تيمارهاي آزمايشي استفاده شد. به تيمار شاهد (C/N10) مكمل آرد گندم اضافه نشد. افزايش نسبت كربن به نيتروژن، موجب افزايش در پارامتر هاي كيفي آب مانند كدورت، مواد جامد معلق آب (TSS)، مواد محلول آب (TDS)، تقاضاي اكسيژن بيوشيميايي (BOD)، قليائيت و غلظت نيترات شد. اما غلظت نيتروژن آمونياكي كل (TAN) و فسفات با افزايش نسبت كربن به نيتروژن طي دوره آزمايش، كاهش نشان داد (05/0 P). مقدار تبادل آب در تيمارهاي بيوفلاك 50 درصد نسبت به تيمار شاهد كاهش داشت. بررسي عملكرد رشد بچه ماهيان در تيمارهاي مختلف نشان داد كه بچه ماهيان تيمار A داراي ميانگين وزن نهايي، نرخ رشد ويژه و نرخ عملكرد پروتئيني بالاتر و ضريب تبديل غذايي پايين تري نسبت به دو تيمار B و شاهد بودند. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان مي دهد كه نسبت كربن به نيتروژن 15 به 1 تأثير مثبتي در پارامترهاي كيفي آب، بهبود مصرف غذايي و عملكرد رشد كپور معمولي در سيستم بيوفلاك دارد و مقدار مصرف آب را در سيستم كاهش مي دهد.