بهينه‌يابي بازيافت نيتروژني در آبكافت آنزيمي پروتئين سر و بازوي ماهي مركب ببري (Sepia pharaonis) با استفاده از آنزيم آلكالاز

اين پژوهش با هدف بهينه سازي بازيافت نيتروژني پروتئين آبكافت شده از سر و بازوي ماهي مركب ببري (Sepia pharaonis) با استفاده از آنزيم آلكالاز صورت پذيرفت. جهت بهينه سازي شرايط توليد پروتئين آبكافت شده از روش سطح پاسخ (RSM) بر اساس طرح باكس-بنكن استفاده شد. در اين مطالعه، اثر سه فاكتور نسبت آنزيم به سوبسترا، دما و pH روي بازيافت نيتروژني به‌عنوان سطح پاسخ مورد بررسي قرار گرفت. مدل رياضي، برازش خوبي با داده هاي آزمايش داشت، زيرا R^2 معادل 96/0 نشان داد كه قسمت عمده تغييرات درون محدوده آزمايش توسط مدل، قابل توضيح است. براساس نتايج به دست آمده، شرايط بهينه عبارت بودند از دماي 69/52 درجه سانتي‌گراد، 50/8 :pH و نسبت آنزيم به سوبستراي 92/1 درصد، كه منجر به بازيافت نيتروژني معادل 89/36 درصد گرديد. عدم معني داري در فاكتور فقدان برازش در اين مطالعه نيز گواهي بر قابليت مدل در پيش بيني دامنه هاي مورد استفاده در اين آزمايش مي باشد. بررسي تركيب آمينواسيدي پروتئين آبكافت شده حاصل از شرايط بهينه سر و بازوي ماهي مركب ببري نشان داد كه اين پروتئين داراي ارزش غذايي بالايي است. شاخص شيميايي پروتئين آبكافت شده ي سر و بازوي ماهي مركب نيز نشان داد كه اين پروتئين داراي مقادير بالاي اسيدهاي آمينه ضروري است و نياز يك انسان بالغ را به اسيدهاي آمينه ضروري (پروتئين استاندارد FAO/WHO) برآورده مي كند، اما در مقايسه با نيازهاي ماهي كپور (پروتئين استاندارد NRC)، از نظر اسيدهاي آمينه فنيل آلانين و ترئونين، محدودكننده مي باشد.