بررسي خواص آنتي ‌اكسيداني عصاره‌ هاي پوست و پالپ انجير در پايداري اكسايشي روغن كانولا به ‌عنوان جايگزين آنتي‌ اكسيدان سنتزي

نگراني از ايمني آنتي اكسيدان هاي سنتزي به تحقيقات گسترده اي درباره گياهان كه منبع غني از آنتي اكسيدان هاي طبيعي هستند منجر شد. ميوه انجير حاوي مقادير زيادي تركيبات فنولي، فلاوونوئيدي و آنتوسيانين ها است كه مهمترين آنتي اكسيدان هاي طبيعي مي باشند. در پژوهش حاضر، فعاليت آنتي اكسيداني عصاره هاي پوست و پالپ دو واريته انجير (سبز و سياه) مورد بررسي قرار گرفت. عصاره گيري با روش استخراج اولتراسوند با كمك حلال (اتانول– آب 70 درصد) انجام شد. سنجش ميزان تركيبات فنولي و فلاونوئيدي عصاره هاي استخراج شده به ترتيب به روش رنگ سنجي فولين سيوكالتيو و آلومينيوم كلريد صورت گرفت. به طور كلي واريته ي سياه ميزان بالاتري از تركيبات فنولي و فلاونوئيدي را نسبت به واريته سبز نشان داد. فعاليت آنتي اكسيداني عصاره ها با آزمون مهار راديكال هاي DPPH، قدرت احياكنندگي اتم آهن ارزيابي و با آنتي اكسيدان سنتزي TBHQ مقايسه شد. سپس كارايي عصاره پوست انجير سياه در غلظت 1ميلي گرم در ميلي ليتر در پايداري اكسايشي روغن كانولا با اندازه گيري عدد پراكسيد، عدد تيوباربيتوريك اسيد، شاخص پايداري اكسايشي، عدد اسيدي، دي ان مزدوج و شاخص رنگي طي شرايط حرارتي (دماي ℃ 180، 24 ساعت) با TBHQ مقايسه گرديد. نتايج نشان داد عصاره پوست انجير سياه در كنترل اكسايش روغن كانولا بيشترين اثر آنتي اكسيداني را داشته و قابل رقابت با TBHQ بود. بنابراين عصاره ي پوست انجير واريته سياه مي تواند به‌عنوان منبع خوبي از تركيبات فنولي و آنتي اكسيدان ها در نظر گرفته شود.