تاثير چندگونه مخمر بر كاهش آفلاتوكسينB1 آسپرژيلوس فلاووس در مدل شبيه‌سازي شده معده انسان

آفلاتوكسين B1 يكي از متابوليت‌هاي ثانويه گونه‌هاي خاصي از قارچ آسپرژيلوس است كه بسيار سرطان‌زاست. اﺧﯿﺮاً استفاده از ميكروارگانيسم­ها جهت كاهش جذب مايكوتوكسين­ها در دستگاه گوارش افزايش يافته است؛ لذا در اين پژوهش اثر سه گونه مخمر ساكارومايسس سرويزيه، پيچيا فرمنتانس و رودوتورولا موسيلاژينوزا بر كاهش آفلاتوكسين B1 در محيط شبيه‌سازي شده معده مورد بررسي قرار گرفت. ابتدا قارچ amp;nbsp; آسپرژيلوس فلاووس از دانه ذرت جداسازي و خالص‌سازي شد. سپس توليد توكسين در محيط كشت PDB زير نور UV با تابش فلورسانس آبي تأييد شد. توكسين به روش حلاليت در كلروفرم استخراج و تزريق گرديد و غلظت آن توسط دستگاه HPLC، ng/ml 49/0 تعيين شد. محيط معده به غلظت­هاي تهيه شده از سم 1/0 ميلي‌ليتر از آفلاتوكسين B1 در غلظت­هاي 25/0 و 5/0 نانوگرم در ميلي‌ليتر و همچنين غلظت 49/0 نانوگرم در ميلي‌ليتر سم استخراجي از جدايه آلوده گرديد و سپس مخمرها اضافه و انكوباسيون شدند. سپس در زمان­هاي صفر و 120 دقيقه سانتريفوژ شده و سوپرناتانت به‌دست آمده براي تعيين غلظت توكسين باقي‌مانده توسط روش الايزاي رقابتي مستقيم بررسي گرديد. آزمايش در قالب طرح كاملا تصادفي با آزمايش فاكتوريل انجام شد. فاكتور اول گونه مخمر(چهار سطح: سه مخمر و تيمار بدون مخمر)، فاكتور دوم غلظت (چهار سطح: صفر، 25/0، 50/0 و 49/0 نانوگرم بر ميلي‌ليتر) و فاكتور سوم زمان (شامل دو سطح: صفر و 120 براي معده) بود. اين آزمايش در سه تكرار انجام شد. نتايج نشان داد هر سه مخمر نسبت به شاهد (بدون مخمر) در كاهش غلظت توكسين در معده توانايي داشتند اما تأثير رودوترولا موسيلاژينوزا بيشتر از سايرين بود. كمترين غلظت سم در سوپرناتانت در غلظت ng/ml 25/ نانوگرم در ميلي‌ليتر مشاهده شد. همچنين با گذشت زمان غلظت توكسين در سوپرناتانت كاهش يافت. اثر متقابل گونه مخمر و غلظت توكسين نشان داد نسبت به شاهد در هر سه غلظت هر سه مخمر توانايي كاهش غلظت توكسين را داشتند. حداقل غلظت توكسين در سوپرناتانت معده در غلظت ng/ml 25/0و گونه رودوترولا موسيلاژينوزا به‌دست آمد. نتايج اثر متقابل گونه مخمر و زمان نشان داد در هر دو زمان، هر سه مخمر توانايي كاهش غلظت توكسين در سوپرناتانت را داشتند و حداقل غلظت توكسين در سوپرناتانت در زمان 120 دقيقه و براي گونه رودوترولا موسيلاژينوزا مشاهده شد. نتايج اثر متقابل زمان و غلظت نشان داد در غلظت ng/ml 25/0 غلظت توكسين در سوپرناتانت در 120 دقيقه در كمترين حد خود بود. نتايج اثر متقابل گونه مخمر، زمان و غلظت توكسين مشخص كرد كمترين غلظت توكسين در سوپرناتانت مربوط به تيمار مخمر رودوترولا موسيلاژينوزا در زمان 120 دقيقه و غلظت ng/ml 25/0 بود. در مجموع، نتايج به‌دست آمده در تحقيق حاضر نشان داد هر سه گونه مخمر توانايي كاهش آفلاتوكسين B1 را در محيط معده داشتند اما مخمر رودوترولا موسيلاژينوزا را مي‌توان به‌عنوان موثرترين (كارآمدترين) جدايه در بيوكنترل آفلاتوكسين B1 معرفي نمود.