ترميم سريع زخم پوستي در موش‌هاي ديابتي با استفاده از نانو داربست پلي كاپرولاكتون - ژلاتين

Rapid repair of skin ulcers in diabetic rats using polycaproplactone /gelatin nanon-fiber scaffold

هدف: نانو داربست‌هاي سه بعدي با ايجاد محيط مشابه بافت‌هاي بدن چشم انداز جديدي در كشت سلول و ترميم بافت ايجاد كرده‌اند، هدف اين مطالعه، بررسي اثر داربست نانو فيبر زيست تخريب پلي كاپرولاكتون(PCL) در ترميم زخم هاي ديابتي بود. مواد و روش‌ها: داربست نانو PCL - ژلاتين به روش الكتروريسي سنتز شد. در پوست پشت 15 موش آزمايشگاهي زخم پوستي دايره‌اي به قطر 6 ميلي‌متري ايجاد شد و موش ها به 3 گروه فاقد ديابت (Sham)، گروه ديابتي بدون دريافت داربست نانو(Control) ، گروه ديابتي دريافت كننده داربست نانو(Scaffold) تقسيم شدند. سطح زخم و ميزان ترميم زخم در 3 گروه مورد مطالعه در روزهاي7 و 14 بعد از پيوند سلول با استفاده از رنگ آميزي H&E و نرم افزارهاي Image J وSPSS بررسي شد. يافته ها: در بررسي سطح زخم در روز 7 كوچك‌ترين و بيش‌ترين سطح زخم به ترتيب در گروه Scaffold وControl مشاهده شد) 04/0(P<. در روز 14 كوچك‌ترين و بيش‌ترين سطح زخم به ترتيب در گروه Sham و Control مشاهده شد )00/0(P<. در بررسي درصد بهبودي زخم در روز 7 و 14 بيش‌ترين درصد بهبودي به ترتيب در گروه Scaffold و Sham مشاهده شد و در روز 14 تفاوت معني داري بين اين دو گروه وجود نداشت ) 04/0(P<. نتيجه گيري: نانوداربست پلي كاپرولاكتون سازگاري مناسبي با زخم هاي پوستي در موش دارد و مي‌تواند سرعت و ميزان ترميم زخم در موش هاي ديابتي را افزيش دهد.

Introduction: Three-dimensional nano scaffolds by creating a three-dimensional structure similar to the body tissues have created a new perspective on cell culture and tissue repair. The aim of this study was to investigate the effect of polycaprolactone biodegradation scaffold (PCL) in treatment of diabetic wounds. Materials and Methods: Nano PCL-Gelatine scaffold was synthesized by electrospun method. A circular wound (6 mm) was created in skin of 15 BALB/c rats and the rats were divided into 3 groups including: Non-diabetic group (sham), Diabetic group without nano scaffold receiving (control) and diabetic group with nano scaffolds (scaffold). Wound surface area and wound healing were evaluated on the 7th and 14th days using H & E staining with Image J and SPSS softwares. Results: On 7th day, the smallest and highest wound surface was observed in the Scaffold and Control groups respectively (P <0.04). On 14th day, the smallest and highest levels of ulcers were observed in sham and control groups respectively (P <0.00). In the evaluation of wound healing on 7th and 14th days, the highest treatment rates were observed in the Scaffold and sham groups respectively, and on the 14th day there was no significant difference between the two groups (0.40). Conclusion: Polycaprolactone nano-fiber scaffold has a good compatibility with skin ulcers in rats and it can increase the rate and extent of wound healing in diabetic rats.