بررسي ركود تعاوني‌هاي مرغ تخم‎گذار استان كرمانشاه

مطالعه‌ حاضر  با بهره جستن از پارادايم كيفي و نظريه بنياني با هدف بررسي موانع داخلي و خارجي در ابعاد مختلف اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و سازماني تعاوني‌هاي مرغ‌ تخم‌گذار استان كرمانشاه و ارائه راهكارهاي مناسب در خصوص فعال‎سازي و توسعه اين واحدهاي توليدي انجام گرفت. داده‌ها از طريق انجام مصاحبهعميق و نيمه‎ساختارمند با  مديران عامل تعاوني‌ها و مسئولان اتحاديه مرغ تخم‌گذار در استان كرمانشاه جمع آوري شد. تجزيه وتحليل داده‌ها با استفاده ازروشتحليلمقايسهمداومبهشيوه استراووس و كوربين (1380) انجام شد. بر اساس يافته‌هاي تحقيق، عـدم اسـتفاده بهينه از ظرفيت توليد؛ نبود صنايع جانبي در استان؛  نوسان قيمتنهاده‌هاي مورد نياز؛ نبود شبكه مناسب توزيع و فروش و سيستم خريد تضميني تخم مرغ؛ دولتي بودن تصميمات؛ تعدد مراجع تصميم‌گيري و سياست‌گذاري در صنعت طيور؛ نبود تشكلي مناسب و واحد جهت هـدايت و حمايت از توليدكنندگان مرغ و تخم مرغ و نبود ابزارهاي لازم براي حمايت ‌از صادرات تخم‎مرغ مهم‌ترين چالش‌هاي رودرروي توليد كنندگان تخم‎مرغ در استان كرمانشاه به شمار آمدند. براين اساس، مهم‌ترين راهكارها در كاهش مشكلات موجود در صنعت مرغداري استان عبارت‎ بودند از: اصلاح و بهينه‎سازي ظرفيت‌هاي موجود در صنعت مرغداري؛ رفع مشكلات نقدينگي واحدهاي مرغداري از طريق ارائه تسهيلات لازم توسط مؤسسات اعتباري و بانك‌ها؛ متمركز نمودن مراكز تصميم‌گيري، سياست‌گذاري و حمايتي؛ ساماندهي نظام تأمين نهاده‎هاي مورد نياز و اختصاص مشوق صادراتي.