موانع ساختاري و تشكيلاتي شوراهاي اسلامي در ايران و راهكارهاي رفع اين موانع

شوراهاي اسلامي شهر و روستا و شوراهاي بالادست از جمله نهادهاي اساسي خاص در نظام جمهوري اسلامي ايران به شمار مي‌آيند كه بر مبناي نظام عدم تمركز اداري تشكيل شده‌اند. علي‌رغم اهميت ويژه‌اي كه قوانين اساسي و عادي براي اين شوراها قائل شده‌اند و با وجود فرصت‌ها و ظرفيت‌هاي قانونيِ اين نهادهاي نوپا در انجام وظايف و اختيارات خود، شوراهاي مذكور با مشكلات و آسيب‌هاي متعددي مواجه بوده‌اند. در اين ميان، موانع حقوقي شوراها از نظر ساختار و تشكيلات، قابل‌بررسي جداگانه است. تعارض اصول قانون اساسي در خصوص ساختار و جايگاه شوراهاي اسلامي و ديده‌نشدن خصايص لازم براي يك نهاد محلي در قوانين عادي، از جمله اساسي‌ترين موانع ساختاري پيش روي شوراهاي اسلامي محسوب مي‌شوند. لذا ارائه نظر تفسيري توسط شوراي نگهبان از اصول قانون اساسي در راستاي واگذاري تصميم‌گيري و اداره امور محلي به شوراها، استفاده از ظرفيت‌هاي حقوقي موجود شوراها و تلاش مجلس شوراي اسلامي در وضع قوانين مناسب در راستاي تقويت جايگاه شوراها ضروري است.