محاسبه حداقل معيشت خانوارهاي روستايي ايران: 1392-1368

هدف تحقيق حاضر بررسي حداقل معيشت در خانوارهاي روستايي ايران بود. در اين راستا،  با استفاده از داده هاي هزينه و درآمد خانوار هاي روستايي، ابتدا حداقل معيشت طي سال هاي 1368 تا 1392 با استفاده از هشت گروه كالايي، به روش سيستم مخارج خطي (LES) و با بهره‏گيري از نظريه حداقل عادات نسبي (HLES) محاسبه شد. سپس، با استفاده از شاخص‏هاي سنجش فقر، وضعيت فقر در مناطق روستايي مورد مطالعه قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه طي سال هاي مورد مطالعه، خط فقر (به قيمت ثابت 1390) در خانوارهاي روستايي ايران داراي روند نزولي بوده و شكاف فقر و شدت آن  نيز كاهش يافته است. بنابراين، عملكرد دولت‏ها در كاهش فقر نسبي طي پنج برنامه توسعه اقتصادي نسبتاً موفقيت‏آميز بوده است.