تأثير فعاليت بدني طي بارداري بر رشد مهارت‌هاي اجتماعي اطفال: يك گزارش كوتاه

The Effect of Physical Activity during Pregnancy on Development of Social Skills in Infants: A Short Report

زمينه و هدف: فعاليت بدني مادران در دوران بارداري با ارتقاء مهارت‌هاي فرزندان و رشد آن‌ها همراه است؛ بااين‌حال، بسياري از مادران فعاليت خود را طي اين مدت كاهش مي‌دهند. با توجه به فقدان مطالعات كافي در اين زمينه، هدف اين مطالعه تعيين اثرات فعاليت بدني طي بارداري بر رشد اجتماعي فرزندان در سه ماه اول زندگي بود. مواد و روش‌ها: اين كارآزمايي بر روي 40 جفت مادر-فرزند مراجعه‌كننده به مراكز بهداشتي شهرستان بجنورد در سال 95-1394 انجام گرفت. نمونه‌ها به‌طور تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. گروه آزمايش، از يك دوره مداخله حركتي 16 جلسه‌اي سود بردند، درحالي‌كه گروه كنترل هيچ فعاليت هدفمندي را به‌طور منظم دنبال نكردند. سرانجام مهارت‌هاي ارتباطي و فردي-اجتماعي فرزندان هر دو گروه با استفاده از پرسش‌نامه سنين- مرحله 3(Ages and Stages Questionnaire III; ASQ 3) در دو دوره يك‌ماهگي و سه‌ماهگي مورد بررسي قرار گرفتند. داده‌ها از طريق آزمون تحليل واريانس اندازه‌هاي تكراري (2×2) و آزمون t مستقل تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه در خرده‌مقياس مهارت ارتباطي اثر اصلي گروه (F1=39.04, P=0.001) و اثر اصلي زمان (F1=90.13, P=0.001) تفاوت معنادار است، اما اثر تعاملي زمان در گروه معنادار گزارش نشد (F1=0.495, P=0.487). در مقابل، در مهارت فردي-اجتماعي در متغيرهاي گروه (F1=29.53, P=0.001) و زمان (F1=87.95, P=0.001) تفاوت آماري معني‌داري وجود داشت. همين‌طور اثر تعاملي دو متغير معني‌دار بوده و تمرينات منتخب بر مهارت فردي-اجتماعي اطفال در يك‌ماهگي و سه‌ماهگي مؤثر بوده است (F1=6.54, P=0.015). نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌ها، به نظر مي‌رسد فعاليت مادر طي بارداري مي‌تواند منجر به بهبود مهارت‌هاي اجتماعي طفل شده و همچنين اثراتش در طي زمان ماندگار باشد. توصيه مي‌گردد كه مادران باردار با تأييد پزشكي به فعاليت بدني در اين دوره بپردازند.

Background and Objective: Maternal physical activity during pregnancy has been associated with promoting the skills of offsprings and their development; however, many mothers reduce their activity during this period. Due to lack of sufficient studies in this field, the aim of this study was to determine the effects of physical activity during pregnancy on social development among offsprings in the first and three months of life. Materials and Methods: This trial was performed on 40 mother-infant pairs who were clients of health care centers in Bojnourd during 2015-2016. The samples were randomly assigned into the experimental and control groups. The experimental group benefited from 16 sessions physical intervention and the control group did not have any regular physical activities. Finally, communication and personal-social skills of infants in both groups were evaluated by Ages and Stages Questionnaire III (ASQ 3) in two periods of one and three months. Data were analyzed using repeated measures ANOVA (2 × 2). Results: The results showed that in communication skill subscale, the main effect of group (F1=39.04, P=0.001) and the main effect of time (F1=90.13, P=0.001) were significant, but the interaction between the group and time effect (F1=0.495, P=0.487) was not reported significant. In contrast, there was a statistically significant difference in personal-social skill in the variables of group (F1=29.53, P=0.001) and time (F1=87.95, P=0.001). Also, the interaction of two variables was significant and selected training impacted the personal-social skill of infants in one and three months (F1=6.54, P=0.015). Conclusion: According to the findings, it seems that activity in pregnancy can lead to improvement of social skills of infants and also, its effects are persistent during the time. Therefore, it is recommended that pregnant women do physical activities with medical approval.