بررسي اثر زنجبيل در مقايسه با ويتامين E بر كشت آزمايشگاهي سلول‌هاي بنيادي اسپرماتوگوني گوسفند نژاد افشاري

هدف از اين پژوهش بررسي تأثير عصاره زنجبيل و ويتامين E بر عملكرد سلول‌هاي بنيادي اسپرماتوگوني گوسفند بود. براي اين منظور غلظت‏هاي مختلف از عصاره‌هاي آبي و هيدروالكي زنجبيل و ويتامين E بر زنده‌ماني، تشكيل كلوني و بيان ژن‌هاي مهار كننده (bcl2 و bcl2l1) و پيش برنده آپوپتوز (bax) در سلول‌هاي بنيادي اسپرماتوگوني آزمايش شدند. سلول‌هاي بنيادي اسپرماتوگوني از بيضه گوسفندان كشتار شده با استفاده از روش هضم آنزيمي دو مرحله‌اي استحصال و به روش حذف تمايزي خالص سازي شدند. سپس با استفاده از رنگ آميزي آلكالين فسفاتاز و بيان شناساگرهاي اختصاصي oct4 و ckit شناسايي شدند. نتايج نشان داد زنده‌ماني سلول‌هاي بنيادي اسپرماتوگوني در محيط كشت حاوي سطوح بالاتر از 800 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر از عصاره هيدروالكلي زنجبيل بطور معني‌داري در مقايسه با شاهد كاهش يافت (0.05 P). در حالي كه بيشترين زنده‌ماني سلول‌هاي بنيادي اسپرماتوگوني هنگام استفاده كه 800 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر از عصاره آبي زنجبيل بود و با افزايش غلظت‌ ويتامين E (تا 100 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر) زنده‌ماني سلول‌هاي بنيادي اسپرماتوگوني افزايش يافت. بيان ژن bax در غلظت‌هاي موثر عصاره آبي زنجبيل (150 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر) و ويتامين E (50 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر) كاهش يافت در حالي كه عصاره هيدروالكلي زنجبيل (150 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر) و غلظت‌هاي بالاي عصاره آبي (بيشتر از800 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر) بيان اين ژن را افزايش دادند. بر اساس نتايج حاصل از اين مطالعه مي‌توان از غلظت‌هاي 150 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر از عصاره آبي زنجبيل و يا 50 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر از ويتامين E به منظور بهبود شرايط كشت سلول‌هاي بنيادي اسپرماتوگوني گوسفند استفاده كرد.