اثر استفاده از دانه خلر خام يا اتوكلاو شده در جيره مرغ هاي تخم گذار بر عملكرد و كيفيت تخم مرغ

اثر استفاده از دانه خلر (Lathyrus sativus L) خام و يا اتوكلاو شده در جيره مرغهاي تخمگذار، بر عملكرد و كيفيت تخم مرغ با استفاده از 336 قطعه مرغ تخمگذار لگهورن سويه هاي لاين W36 در سن 87 هفتگي در يك طرح كاملاً تصادفي با هفت تيمار، شش تكرار و هشت قطعه پرنده بررسي شد. تيمارهاي آزمايشي شامل جيره بر پايه ذرت و كنجاله سويا (شاهد) و استفاده از سطوح هشت، 16 و 24 درصد خلر خام و يا اتوكلاو شده در جيره غذايي مرغهاي تخمگذار بودند. آزمايش در مدت 12 هفته انجام شد. ميزان مصرف خوراك، درصد تخمگذاري و گرم تخم مرغ توليدي در مرغ هاي تغذيه شده با جيره هاي حاوي سطوح مختلف دانه خلر خام و يا اتوكلاو شده در مقايسه با پرندگان تغذيه شده با جيره شاهد به طور معنيداري كمتر و ضريب تبديل خوراك به طور معنيداري بيشتر بود (0.05 P). با اتوكلاو كردن دانه خلر در پرندگان تغذيه شده با جيره‌هاي حاوي 16 و 24 درصد دانه خلر شاخصهاي عملكردي و كيفيت پوسته تخم مرغ به طور معنيدار بهبود يافتند (0.05 P) . اگرچه اتوكلاو كردن دانه خلر باعث كاهش اثرات منفي استفاده از آن در جيره بر عملكرد توليدي و كيفيت تخم مرغ شد، ولي نتوانست كاهش عملكرد ايجاد شده را به طور كامل جبران كند. بر اساس نتايج اين آزمايش، استفاده از دانه خلر در جيره مرغهاي تخمگذار توصيه نميشود. اتوكلاو كردن به تنهايي نمي تواند عوامل ضدتغذيه‌اي موجود در دانه خلر را از بين ببرد.