برآورد عوامل غير ژنتيكي و ژنتيكي موثر بر صفت بقاء در گوسفند زندي

اين تحقيق با هدف برآورد عوامل محيطي موثر بر بقاء و برآورد پارامترهاي ژنتيكي بقاء از يك تا آخرين روز ركوردبرداري در گوسفند زندي انجام شد. اطلاعات مورد استفاده شامل ركوردهاي بقاء 9558 بره متولد شده از 273 قوچ و 2328 ميش بود كه توسط مركز اصلاح نژاد دام كشور در طول 25 سال (1366 تا 1390) جمع‌آوري شده بود. عوامل مؤثر بر بقاء و خطر حذف توسط دو بسته نرم‌افزاري Survival و cmprsk برآورد شدند. برآورد مؤلفه‌هاي واريانس صفت بقاء با استفاده از توزيع ‌‌نمايي بر مبناي داده‌هاي سانسور شده توسط مدل با اثر افزايشي (مدل 1) و مدل با اثر افزايشي و محيط دائم مادري (مدل 2) تحت رويكرد بيزين و تكنيك نمونه‌گيري گيبس انجام گرفت. تعداد 1000000 نمونه با دوره سوخته 100000 و فاصله نمونه گيري 75 براي برآورد مؤلفه‌هاي واريانس استفاده شد. نتايج نشان داد، كه اثرات عوامل سال تولد، ماه تولد، وزن تولد، نوع تولد، جنس بره (p lt;0.001) و سن مادر (p lt; 0.01) بر صفت بقا معني دار بود. وراثت پذيري مستقيم صفت بقا درمدل 1 و 2 به ترتيب 0.184(0.1360.234) و 0.162( 0.120 0.210) بود. نسبت واريانس محيط دائمي مادري به واريانس فنوتيپي 0.046( 0.031 0.056) بود. براساس نتايج اين تحقيق، بهبود ژنتيكي بقا بره هاي زندي توسط انتخاب ژنتيكي امكان پذير بئده و مديريت بهتر عوامل محيطي در كاهش خطر حذف بره هاي اين نژاد موثر مي باشد.