تحليل گفتمان سياستْ در رمان «با شبيرو» نوشتۀ محمود دولت‌آبادي

محمود دولت‌آبادي، رمان «با شبيرو» را در سال 1351 به چاپ رسانده است. آثار فرهنگي و به‌ويژه ادبي، برآيند موقعيت و بافت اجتماعي، سياسي، فرهنگي و اقتصادي و همچنين گفتمان‌هاي سياسي موجود در جامعه هستند؛ ازاين‌رو، در اين پژوهش، با رويكرد تحليل گفتمان انتقادي (بر پايۀ انديشه‌هاي جيمز پل جي و نورمن فركلاف)، به تحليل گفتمانِ سياست در رمان «با شبيرو» پرداخته شده است. اين رمان متأثر از گفتمان چپ (ماركسيسم و كمونيسم) و حزب توده به نگارش درآمده و در آن، زندگي دردناك انسان‌هاي فقير، اعتصاب كارگران، زندگي و فعاليت مبارزان سياسي و زنداني و سركوب شدن آنان و همچنين سختي‌ها و دشواري‌هايي كه متوجه خانوادۀشان مي‌شود، به نمايش گذاشته شده است. استعمارستيزي، غرب‌ستيزي، محكوم كردن دخالت هاي بيگانه، به‌ويژه انگليس، لزوم استقلال سياسي كشور، استبدادستيزي، مخالفت با حكومت و وضعيت موجود، مبارزه با فقر و بي‌عدالتي، انتقاد از سيستم اداري و سياست‌هاي دولت، تعهد دربرابر مردم، طرف‌داري از طبقۀ كارگر و گروه‌هاي در حاشيه و بي‌بهره از قدرت، از جمله ايدئولوژي‌هاي موجود در اين رمان است. آگاهي كامل از بافت تاريخي سياسي كه اثر ادبي در بستر آن شكل گرفته است، موجب فهم همه‌جانبه‌تري از اثر و چراييِ خلق آن مي‌شود.