بررسي تنوع زيستي گونه هاي سخت بالپوشان خانواده Carabidae در يك مزرعه برنج (آهنگركلا: قايم شهر) در استان مازندران، شمال ايران

به منظور شناسايي گونه هاي سخت بالپوشان خانواده كارابيده و تعيين فراواني و تنوع گونه اي آن ها در طي يك سال زراعي (1393) چندين بار نمونه برداري با استفاده از تله هاي گودالي در مراحل مختلف رشدي محصول برنج در يك مزرعه برنج (آهنگركلا) واقع در شهرستان قائم شهر (استان مازندران) انجام گرديد. نمونه هاي جمع‏آوري شده در قالب 16 گونه متعلق به 13 جنس، نه قبيله و شش زيرخانواده شناسايي گرديدند. گونه هاي Anisodactylus intermedius (Dejean, 1829)، Bembidion octomaculatum (Goeze, 1777)، Chlaenius amarae (Andrewes, 1920)، Elaphropus lucasi (Jacquelin da Val, 1852)، Pterostichus cursor (Dejean, 1828) lt;br gt; و Scarites subcylindricus (Chaudoir, 1843) براي اولين بار براي فون مازندران گزارش مي شوند. در بين گونه هاي شناسايي شده، بيشترين فراواني به ترتيب مربوط به گونه هاي Harpalus rufipes (DeGeer 1774) با %65/27 و Poecilus cupreus (Linnaeus 1758) با %88/25 بود كه تقريباً در تمامي مراحل نمونه برداري (رشدي گياه برنج) در مزرعه حضور داشتند. در طول فصل رشد نا برداشت برنج بيشترين تعداد حشرات و گونه هاي كارابيده در هنگام رشد زايشي و خوشه دهي در مزرعه مشاهده شد هر چند كه مقايسه شاخص تنوع گونه اي شانون وينر تفاوت معناداري براي تنوع گونه اي نشان نداد. علاوه بر اين جمعيت خانواده كارابيده يك ماه پس از برداشت برنج به شدت كاهش يافت و حداكثر فراواني آن‏ها دو ماه پس از برداشت برنج مشاهده شد. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه با توجه به حضور و تنوع گونه اي مناسب سوسك هاي كارابيده در مزرعه برنج و نيز فعاليت شكارگري اين گونه ها مي توان به بررسي نقش آن ها در كنترل بيولوژيك آفات برنج به ويژه كرم ساقه‏خوار توجه نمود.