بررسي وضعيت موجود و تعيين شاخص هاي مكانيزاسيون برنج (مطالعه موردي در استان مازندران)

نيل به خودكفايي محصول برنج در كشور جز با بررسي وضعيت موجود مكانيزاسيون برنج مقدور نيست. اين تحقيق به منظور تعيين وضعيت موجود مكانيزاسيون برنج و ارائۀ راهكارهاي لازم براي بهبود آن انجام شد تا امكان خودكفايي در توليد اين محصول استراتژيك فراهم آيد. داده ها با تكميل پرسشنامه، مراجعه به منابع آماري موجود، و بررسي هاي ميداني جمع آوري شد. با استفاده از اطلاعات به‌دست آمده، درجه مكانيزاسيون، سطح مكانيزاسيون، ظرفيت مكانيزاسيون، بازده اقتصادي مكانيزاسيون، بازده مزرعه‌اي ماشين، توان اجرايي بالقوۀ ماشيني، روزها و ساعات كاري، و ضريب بهره‌وري ماشين محاسبه شد. نتايج به دست آمده از اين مطالعه نشان مي دهد كه درجه مكانيزاسيون خاك ورزي اوليه و ثانويه در استان مازندران 99/7 و 99/3 درصد، كاشت با نشاكار 22/69 درصد، و برداشت مكانيزه برنج با دروگر و كمباين برنج 72/8 درصد است. كمترين درجه مكانيزاسيون توليد برنج براي وجين 8 درصد به‌دست آمد. سطح مكانيزاسيون محاسبه شده براي برنج‌كاري در استان مازندران2/63 اسب بخار بر هكتار محاسبه شد. ميانگين بازده اقتصادي مكانيزاسيون توليد برنج در استان مازندران 1/87 تن بر اسب بخار و متوسط ظرفيت مكانيزاسيون برنج استان 235 اسب بخار ساعت بر هكتار تعيين شد.