پهنه‌بندي توزيع توان تراكتوري مورد نياز در كشاورزي استان خوزستان با استفاده از تحليل خوشه اي FCM

برنامه‌ريزي براي توسعه مكانيزاسيون از مهم‌ترين مؤلفه‌ها در توسعه بخش كشاورزي است. بنابراين آگاهي از وضعيت مكانيزاسيون هر منطقه مي‌تواند به برنامه‌ريزان كمك كند تا اصولي‌ترين روش برنامه‌ريزي را براي به حداقل رساندن نابرابري‌هايي منطقه‌اي به‌كار گيرند. تحليل خوشه‌اي ابزار برنامه‌ريزي است و اين امكان را مي‌دهد تا بر مبناي همگني موجود بين مناطق، آنها را به شيوه‌اي مناسب طبقه‌بندي، تفسير و تبيين كند. به‌منظور پهنه‌بندي توزيع توان تراكتوري مورد نياز در كشاورزي استان خوزستان از خوشه‌بندي FCM استفاده شد. براي ارزيابي عملكرد خوشه‏بندي از چهار تابع اعتبارسنجي، ضريبتقسيم‌بندي و آنتروپي تقسيم‌بندي فازي و دو تابع بر مبناي مفهوم تراكم درون خوشه‌ها و جداشدگي خوشه‌ها استفاده گرديد. بر اساس نتايج اعتبارسنجي، تعداد بهينه خوشه‏ها 2 به‌دست آمد. مقدار درجه عضويت بالاتر از ۴۰ درصد به‌عنوان حد پايين تعلق پذيري شهرستان‌هاي استان به هر خوشه در نظر گرفته شد. بر اين اساس خوشۀ 1 و 2 به‌ترتيب 16 و 18 عضو دارد. تحليل مكاني خوشه‏هاي ايجاد شده نشان مي‌دهد كه نواحي شمالي و شرقي استان در خوشۀ يك قرار دارند و از نظر دسترسي به توان در وضعيت مناسبي نيستند و از نظر نياز به توزيع توان تراكتوري در اولويت قرار دارند. نواحي مركز تا جنوب و بخش‌هايي از شرق استان در خوشۀ دو قرار دارند و وضعيت موجود آنها در خصوص دسترسي به توان، نسبتاً مناسب‌تر است.