تجزيه و تحليل سهم نهاده‌هاي مختلف و تعيين شاخص‌هاي انرژي در توليد مرغ گوشتي شهرستان مشهد

صنعت طيور يكي از بزرگ‌ترين و توسعه‌يافته ترين صنايع موجود در كشور است و ميزان انرژي مصرفي در مرغداري يكي از مهم‌ترين مسائل در پرورش مرغ گوشتي مي‌باشد. تحقيق حاضر به بررسي روند مصرف انرژي و ميزان مصرف آن در مرغداري‌هاي پرورش مرغ گوشتي در شهرستان مشهد مي‌پردازد. اطلاعات مورد نياز اين تحقيق از طريق پرسش‌نامه و مصاحبه حضوري با 36 پرورش‌دهنده مرغ گوشتي براي يك دوره پرورش در ماه‌هاي فروردين و ارديبهشت 1392 جمع‌آوري شد. نهاده‌هاي اصلي ورودي شامل خوراك مصرفي، سوخت (گاز و گازوئيل)، الكتريسيته، نيروي انساني، ماشين‌ها و جوجه يك روزه گوشتي و نهاده‌هاي خروجي گوشت مرغ و فضولات بستر بودند. كل انرژي‌هاي ورودي و خروجي براي هزار قطعه مرغ به‌ترتيب 2/125 و 9/24 گيگاژول به‌دست آمد. شاخص‌هاي انرژي شامل نسبت انرژي، بهره‌وري انرژي و انرژي ويژه به‌ترتيب 2/0، 019/0 كيلوگرم بر مگاژول و 52 مگاژول بر كيلوگرم به‌دست آمدند. سوخت مصرفي (گاز و گازوئيل) با 84/50 و خوراك مصرفي با 43/42 درصد بيشترين سهم و جوجه يك روزه با 39/0 و نيروي انساني با 06/0 درصد كم ترين سهم را در بين نهاده‌هاي ورودي به‌خود اختصاص دادند. مقايسه انرژي مصرفي در سه سطح جوجه‌ريزي كمتر از 15000 قطعه، 15000 تا 30000 و بيشتر از 30000 قطعه نشان داد كه نسبت انرژي در سطح سوم بيشتر از سطوح ديگر مي‌باشد. كارآيي مرغداران با استفاده از روش تحليل پوششي داده‌ها انجام شد و نتايج نشان داد كه در الگوي بازگشت به مقياس ثابت تعداد 13 واحد داراي كارآيي فني با ميانگين كارآيي 93/0 و در الگوي بازگشت به مقياس متغير تعداد 21 واحد داراي كارآيي فني خالص با ميانگين كارآيي 99/0 بودند.