تحليل اكسرژي حاصل از احتراق سوخت‌هاي ديزل و بيوديزل در يك موتور ديزل

شبيه‌سازي مدل موتور احتراق داخلي يك ابزار موفق براي مطالعه عملكرد موتور و كمك به ارزيابي و پيشرفت‌هاي جديد مي‌باشد. مدل‌هاي ترموديناميكي چرخه واقعي موتور ابزاري مناسب براي تجزيه و تحليل كامل عملكرد موتور و حساسيت پارامترهاي عملياتي مختلف مي‌باشد. در اين تحقيق به تحليل اكسرژي حاصل از احتراق موتور چهار سيلندر، ديزل OM 924 پرداخته شد و همچنين تاثير پارامترهاي عملكردي موتور بر روي بازده اكسرژي براي اختلاط سوختي ديزل– بيوديزل پرداخته شد. با افزايش بار موتور و ميزان بيوديزل در سوخت اختلاطي بازده اكسرژي به‌ترتيب كاهش و افزايش مي‌يابد. همچنين با افزايش سرعت موتور تحت تمام شرايط كاري موتور اين دو مشخصه ابتدا افزايش و در سرعت‌هاي مياني به بيشترين مقدار خود رسيدند و سپس كاهش پيدا كردند. بيشترين مقدار بازده اكسرژي (37.72 درصد) در سرعت دوراني 2036 دور بر دقيقه در بار اعمالي 95 درصد و براي سوخت ديزل خالص (D100B0) رخ داد. نتايج حاصل از تحليل اكسرژي نشان داد كه 44.65 درصد اكسرژي سوخت به‌طور كامل از بين مي‌رود و قابل تبديل به‌كار نيست و بازده اكسرژي برابر با 32.62 درصد مي‌باشد.