تحليل انرژي مصرفي و ارزيابي اثرات زيست‌محيطي توليد انگور در منطقه هزاوه شهرستان اراك

در اين تحقيق به بررسي وضعيت مصرفي انرژي و ميزان انتشار آلاينده‌هاي زيست‌محيطي با استفاده از ارزيابي چرخه حيات توليد انگور در منطقه هزاوه شهرستان اراك پرداخته شده است. داده‌هاي لازم از طريق پرسش‌نامه و مصاحبه حضوري از 58 توليدكننده انگور جمع‌آوري شد. انرژي معادل نهاده‌ها و ستانده با استفاده از هم‌ارزهاي انرژي نهاده‌ها و ستانده به‌دست آمد و با استفاده از نرم‌افزار سيماپرو4 و مدل سي‌ام‌ال5، ده گروه تأثير زيست‌محيطي با نام‌هاي تقليل منابع غيرآلي، اسيدي شدن، اختناق درياچه‌اي، گرمايش جهاني، نقصان لايه‌ ازون، پتانسيل مسموميت انسان‌ها، مسموميت آب‌هاي سطحي، مسموميت آب‌هاي آزاد، پتانسيل مسموميت خاك و اكسيداسيون فتوشيميايي توليد انگور در ابعاد مختلف زمين مطالعه شد. نتايج مطالعه، كل انرژي ورودي مورد نياز را براي توليد انگور برابر با 1854 مگاژول بر تن نشان داد. نهاده‌هاي كود پرندگان و كود نيتروژن هريك 26% از سهم كل انرژي ورودي را به‌خود اختصاص دادند. نتايج مقايسه آماري نشان داد كه بين انرژي مصرفي براي توليد هر تن انگور در تاكستان‌هاي بزرگ و متوسط اختلاف معني‌داري وجود ندارد، درحالي‌كه مصرف انرژي براي توليد هر تن انگور در تاكستان‌هاي كوچك، اختلاف معني‌داري نسبت به دو نوع متوسط و بزرگ داشت. همچنين نسبت انرژي و بهره‌وري انرژي در توليد انگور به‌ترتيب 5.75 و 0.48 كيلوگرم بر مگاژول محاسبه شد. نتايج ارزيابي چرخه حيات، ميزان گرمايش جهاني به‌عنوان يكي از مهم‌ترين مشكلات قرن حاضر ناشي از توليد هر تن انگور را برابر 508.63 كيلوگرم كربن دي‌اكسيد معادل نشان داد. همچنين نتايج وزن‌دهي نشان داد اسيدي شدن ناشي از مصرف مسقيم نهاده‌ها در باغ بيش‌ترين بار زيست‌محيطي را در توليد انگور به‌خود اختصاص داده است. در نهايت نتايج نشان داد تاكستان‌ها با ابعاد باغي بزرگ‌تر، با توجه به ميزان عمكلرد بالا سازگاري زيست‌محيطي مناسبي داشته‌اند.