رابطه تاب‌آوري با تعهد سازماني در كاركنان سازمان‌هاي اطلاعاتي- امنيتي

امروزه كاركنان توانمند باارزش‌ترين سرمايه هر سازماني محسوب مي‌شوند و مفاهيمي همچون تاب‌آوري و تعهد سازماني، مفاهيمي هستند كه در همين راستا وارد ادبيات مديريت ‌شده‌اند. تاب‌آوري ظرفيت افراد براي سالم ماندن و مقاومت و تحمل در شرايط سخت و پرخطر است كه فرد نه‌تنها بر آن شرايط دشوار چيره مي‌شود؛ بلكه طي آن و باوجودآن قوي‌تر نيز مي‌گردد. اين مقاله با هدف تعيين ميزان ارتباط بين تاب‌آوري و تعهد سازماني در كاركنان سازمان‌هاي اطلاعاتي- امنيتي و به‌منظور استفاده از اين ‌دستاوردها در مديريت اين سازمان‌ها تهيه ‌شده است. سؤال اصلي كه در اين مقاله سعي شده به آن پاسخ داده شود اين است كه چه ارتباطي بين تاب‌آوري و تعهد سازماني در كاركنان سازمان‌هاي اطلاعاتي- امنيتي وجود دارد؟ نوع پژوهش كاربردي و از روش همبستگي استفاده‌ شده است. جامعه آماري پژوهش را كاركنان سازمان‌هاي اطلاعاتي- امنيتي تشكيل داده كه به دليل محدوديت دسترسي و محدوديت‌هاي اجرايي با استفاده از روش «افراد در دسترس» تعداد 62 نفر به‌عنوان حجم نمونه در نظر گرفته‌شده است. براي سنجش تاب‌آوري از پرسش‎نامه كونور و ديويدسون و براي سنجش تعهد سازماني از پرسش‎نامه پورتر استفاده گرديده است كه پرسش‏‎نامه‌هايي استاندارد بوده و پايايي و روايي آن‌ها از قبل تأييد شده است. در اين راستا محقق پس از انجام مطالعات كتابخانه‌اي و ميداني، اطلاعات استخراج‌شده را از طريق آمار توصيفي و استنباطي مورد آزمايش قرار داده كه نتايج حاصله فرضيه پژوهش را تأييد مي‌كند. نتايج پژوهش بيانگر آن است كه بين تاب‌آوري و تعهد سازماني در كاركنان سازمان‌هاي اطلاعاتي- امنيتي رابطه وجود دارد و ضريب همبستگي بين اين دو متغير 0/508 = r است.